با دوستم ، سه ماهی میشه که دوستم. اما همش دنبال بهانه هستم برای قهر ، تو ذهنم بزرگش میکنم یه اتفاق که میوفته رو که کات کنم ، اما چرا انقدر میل به جدایی دارم ، نمیدونم واقعا،،آزار میبینم،،نمیدونم چیکار کنمم ،همش فکرم درگیر و اعصابم خورده
دلت با اون نیست....
از دوستی قبلیت انتظاری داشتی بر نیومده اون طور میخواستی باشه نبوده بدنت واکنش میده یه جور ترس من داشتم این حس بهش محل بزاری میشی تنوع طلب من سر یه هفته رل میزنم بعد کات میکنم
این ترسو همیشه دارم. تو دلم میگم همیشه ،نکنه بمونیم با هم بعد چند سال جدا شیم. اونوقت یه شکست سخت تر پیش میاد برام.من هم طلاق گرفتم ، یه زندگی باخت دادم.دوستام هم همشون با تلخی جدا شدم ازشون. نمیدونم چجوری کنار بیام با خودم. اما راستشو بخوای ، حس تنوع طلبی رو دارم.دقیقا بخاطر دلیلی که تو گفتی . منم به خاطر دوستی های بد قبلیم ، حالا تنوع طلب شدم حس میکنم
من نمیتونم برم مشاوره چون مامانم باید دونبال خودم ببرم ولی پیشنهاد میکنم تو به خودت کمک کنی بری مشاوره البته یکی بهم پیشنهاد داده با مشاوره های تلفنی حرف بزنم
هرچه قدر بزاری تو بدنت این حس باشه تنها تر میشی و عصبی تر
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
30 ثانیه پیش
37 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
