۱۷ سالگی ازدواج کردم دوسال پسره رو پسره رو میخواستم بعد به هیجکس نگفتیم تا روزی که نامزد شدیم اونا گفتن واااای چرا زود شوهرش دادن؟و خیلی ناراحت شدن و گفتن مامان باباش زود شوهرش دادن دختره بیچاره رو گناه داشت بیچاره سنی نداشت😐از همون موقع تا الان ک عروسی کردم هروقت بهم زنگ میزنن انگار دلشون برام میسوزه و همش میگن زندگیت خوبه؟خودتو خسته نکن عزیزم.استراحت کن.درستو گذاشت بخونی؟وای خوبی؟همش ازین حرفا و با ترحم و دلسوزی حرف میزنن😐چیکارکنم بفهمن من عاشق شوهرم بودم😐
دوست ندارم اینجوری فکر کنن.اصلا زیاد رفت و آمدی نداریم شوهرمو زیاد ندیدن فکر میکنن بداخلاقه
چند سالته
😂
هیچی
هیچوقت وقتتو بدای ثابت کردن خودت به دیگران هدر نده
نگران هستن واقعا؟
خب الان بده که به فکرتن؟؟
عمه ها به این خوبی داری
رک بهشون بگو خداروشکر من زندگیم عالیه از خوبیاشوهرت بگو براشون اینکه خوشبختین
وا یعنی اینم نمیدونی😐
وای بامنم بعضیا اینجورین ولی من از زندگیم راضیم حتی زندگیم از اونا خیلی بهتره ولی نمیدونم چرا اینجورین اخه😂😂😂😂
خب لابد تو خانوادتون رسم نیست دختر زود شوهر کنه واسه همین نگرانن!
سعی کن پیشرفت کنی تا متوجه بشن
باهاشون ذفت امد کن تا ببین حال دلت خوبه
😐😐عادی عزیزم منم بودم شاید نشون نمیدادم ولی اونا دلشون میسوزه که تو تو سنی که باید به شادیت برسی دادیمسئولیت ی زندگی به دوش میکشی با تموم سختگیاش ی کم سنت برایرتنمل بار مشکلات کمه حس ترحمشون واسه اینه وگرنه فک نمیکنند بدبخت شدی
پسره؟😅
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
30 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
