امروز دعوت خونه مادر شوهریم برا ناهار .. همه کارا رو که من باید بکنم .میوه بشورم و بچینم و چای دم کنم و آخرم برا همه بشقاب میوه میزارن و تعارف میکنن به جز من ... انگار من دیوارم .. حالا اگه خونه ما کسی به شوهرم تعارف نکنه چقدر ناراحت میشه هااا ...اما من باید سکوت کنم انگار گشنه ی یه بشقاب میوه و غذام
خودت رو بهشون دادی
خودت خودتو کوچیک کردی
جلوشون وایسا با احترام بهشون بگو شما مهمانی نه خدمتکار
خودت بد عادت دادی از اول میرفتی عین مهمون میشستی یه گوشه
کاشکی مادر شوهری وجود نداشت
وا عزیزم مگه وظیفه توعه بری اینکاراروکنی؟ بنداز کنار این کارارو ....توان ب عنوان مهمون برواونجا بزار بفهمن مهمون اون خونه ای
خودت به خودت احترام بزار وقتی میوه میبری خودتم بشین بخور
یا چایی
به شوهرت بگو برات غذا بکشه
خودت اینجوریشون کردی
یبار ک بگی ببخشید سرم درد میکنه خودتون پاشید حساب کار دستت میاد
والا من دیدم ازمنم خیلی سواستفاده میکنن دیگه گفتم دستام حساسیت داره ویا میشینم گور پدرشون اگه معرفت داشتنو حالیشون بود باز یچیزی ولی وقتی نمیفهمن و توقع دارن باید مثه خودشون باشی
من خواهرشوهرم مریضه مادر شوهر ندارم ولی وقتی میریم فقط ظرف میشوریم یا اگه زیاد وایسیم یه وعده غذا درست کنیم شوهرامون کمکش کار میکنن
انجام بده عزیزم ولی نه اینجوری ... بشقاب برات نزاشتن بگو منو فراموش کردید ...کمک کن در حد توانت ولی نه هر روز و همیشه که وظیفت بدونن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
45 ثانیه پیش
47 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
