وقتایی که بحثم میشه باهاش ازش متنفر میشم .امشبم از دستش دلخورم .پیشم خوابیده ولی من از ناراحتی خابم نمیبره .دلم میخاد جیغ بزنم بهش بگم که ازت متنفرم دیگه نمیخامش .حامله ام بچه ام تو دلم بالا پایین میپره اصلا درکم نمیکنه تو چه حالیم
طبیعیه من روز هزار بارازش بدم میاد
تاالان ک نه شکرخدا ن اینکع مشکلی نداشتیم نهههه ولی درکل نشدم
هم از ازدواج باهاش پشیمونم هم از طلاق گرفتن پشیمونم،درد عجیبیه
عایا واقعا احساسات و افکاری که موقع عصبانیت در ما بوجود میاد واقعی و منطقی ان؟
من الان دوهفته ست باهاش قهرم😔
اززندگی بیزارم فقط واسه بچهام تحمل میکنم 😥😪
فکرکنم اکثریت تجربه کرده باشن این حس رو
اما گاهی هم ک خواستگارامو زیر و رو میکنم میگم خداروشکر ک انتخابم بهتر بودش و با اونا نشدم
من از شوهرم راضیم ولی از خانوادش اصلا الانم همشون با هم قهرن😐
بله
تو عقد پشیمون شدم
هنوزم پشیمونم
نه که دوستش نداشته باشم ولی آدم مناسب برای ازدواج نبود. دوستش دارم ولی برگردم عقب باهاش ازدواج نمیکنم. دوست داشتن برای ازدواج لازم هست ولی کافی نیست
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
54 ثانیه پیش
56 ثانیه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
