زندگی کنار خانواده همسر

هرچی ازخوانواده شوهردورتر همون قدربهتر من توی ساختمون زندگی میکنم باهاشون هربلایی پسرشون سرم آوردبااینکه میبینن مقصراونه آخرشم گفتن مقصرتویی ماپشت پسرمونیم

بهش مستقیم نگفتم

چون اگه میگفتم اونم میگف کمتر خونه بابات برو

باهاش راه اومدم خودش کم کم متوجه شد کع خیلی خسته میشم و ارامشمو از دست میدم

همیشع تاکید میکردم ک من تو فشارم ولی بخاطر خودت میام مهمونی یا با خانوادت جایی میرم فقط بحاطر احترام ب تو

بعد کم کم قانعش کردم ک اینجوری هردومون از کارو زندگی میوفتیم

من خودم ب شدت ادم درونگراییم و از دورهمی واقعا متنفرم و تو خانواده خیلی خلوت بزرگ شدم

درحالیکه شوهرم برعکس بود

ولی نمیشه ی نسخه رو برا همه پیچید

ببین ظرفیت شوهرت چقدره واقعا میتونی قانعش کنی یا ن

از الان که باهم زیر ی سقف نرفتین حرفتو و خواسته هاتو منطقی و رک بهش بگو

بگو به شرطی میام که رفت و امدا کم باشه چون حوصله ندارم یا نمیخوام بخاطر هیچ و پوچ و اعصاب خوردگی تو زندگیمون بحثی بیوفته و دچار دلخوری بشیم

بعد که رفتی سرخونه زندگیت چاره ای جز سوختن و ساختن نداری و اینکه با سیاست حرفتو به کرسی بشونی

اما الان که نامزدی وقت مطرح کردن خواسته هاته