از خوشی های روزگار، همین بس که آدمیزاد به همه چیز عادت می کند.. به رفتن... به ماندن... به داشتن ِ کسی و بعد به نداشتن ش... به بودن... به نبودن... به عشق، به بی عشقی... به حرف زدن... به سکوت... به دل بستن... به دل کندن... به صندلی خالی... به حضور تازه وارد... به جای خالی اش حتی... به خندیدن... به گریستن... به استرس... به آرامش... به بیکاری... به کار مدام... به دلی که دیگر تنگ نمی شود... به قلبی که دیگر برای کسی نمی تپد... به زندگی ای که میگذرد... خوب یا بد... قبل از اینکه قدم از قدم برداری، یادت باشد که به همه چیز این زندگی عادت می کنی... باور کن...
ولی من هنوز عادت نکردم همیشه فامیلامون همه چیز داشتن و خدا رو شکر مشکلی هم نداشتن اما من زندگیم مملو از مشکل بوده ... من همیشه خوشی های فامیلامونو می دیدم در حالی که خودم خوش نبودم ... همه فامیلامون از ما پول دار ترن و مشکلات منو ندارن ... از بچگیم اینطور بوده الان هم همینطوره اما من عادت نکردم دارم می ترکم از غصه
شقایق جون امیدت ب خدا باشه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
