آنقدر در دعاهایت به خدا یاداوری نکن

 انقدر در دعاهایت به خدا چیز یاد نده! لازم نیست به خدا خط بدهی! نگو که این را می خواهم و آن را نمی خواهم! این خوب است و آن بد! خودت را عالِم نشان نده و خدا را مجری اوامر خودت! اینگونه دعا کردن ها عین حماقت و بلاهت است. بیشتر دردسر ساز است تا نجات! در دعا، تسلیم باش، پذیرا باش. هنگام دعا هم خودت و هم نیازهایت را عرضه کن، اما دستور نده! مگو که راه رفع حاجاتم فقط با داشتن این چیز و آن چیز است. بگذار خود خدا هر طور که می خواهد و هر طور که صلاح است اقدام کند. او راه هایی را می شناسد که به مخیله ات هم خطور نمی کند. تو فقط پذیرا باش. در آستان خداوند، این پذیرا بودن است که برگ برنده است.