از اون روزی میترسم که این دنیا تموم بشه و بگن چرا اینکار رو کردی؟چرا اون کار رو کردی؟
و ما بگیم چون همسرم اینجوری کرد، خواهرش اونجوری کرد، دوستم، مادرم و ....
و در جواب بگن تو در این دنیا تنها بودی، کسی با تو نبود، نگاه کن...
و ما نگاه کنیم به زمین و ببینیم همه آدم ها کمرنگ شدند و فقط ما وجود داریم...
هر کدوممون توی یک دنیا بودیم با خیالات و تصورات خودمون...
امتحان هرکدوممون تنهایی برگزار شده تو این دنیا...
آدم ها صرفا وجود داشتند بصورت یک خیال تا یک چیزی به ما یاد بدن.
و ما به جای یادگیری با این خیالاتمون درگیر شدیم یک عمر....
همه چیز توی خیالات و تصورات ماست.
مغزمون داره همه چیز رو شکل میده.
دنیا فقط و فقط حاصل تصورات ماست.
ما باید درسمون رو یاد بگیریم و بریم مرحله بعد...
هیچ کسی با ما توی این دنیا زندگی نمیکنه
ددوستان این مطلب نوشته بانو ارتمیس در تاپیک من خودم رادوست دارم هست. مشغولم به یااداشت نکاتش بصورت جملات کوتاه وشماره بندی شده. اگرحالتون بده ازاونجاشروع کنید. عالی هست. این مطلب روبارهاخونده بودم. ولی بایدبرامون بارهایاداوری واکراربشه تاتغییررو درخودببینیم. انسان فراموشکاره چاره اش یاداوری وتکرار من بااینکه چندباراینوخوندم وتوزندگیم دارم تمرین میکنم یاخوندنش بازاحساس کردم اولین باره میشنوم.