به سوي مغفرت پروردگارتان و بهشتي كه عرض آن به اندازه آسمان و زمين است، بشتابيد. بهشتي كه نه چشمي ديده و نه گوشي شنيده و نه به قلب كسي خطور كرده است. الله تعالي مي فرمايد:*مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ أُكُلُهَا دَائِمٌ وَظِلُّهَا تِلْكَ عُقْبَى الَّذِينَ اتَّقَوْا وَعُقْبَى الْكَافِرِينَ النَّارُ* [1] «بهشتي كه به متقين وعده داده شده از زير آن نهرها روان است ميوه و سايه هاي آن دائمي است آن عاقبت كساني است كه تقواي پروردگار را رعايت كردند و سرانجام كافران آتش است.» خداوند در وصف بهشت مي فرمايد كه ما آن را براي اهل آن قرار داديم.و مي فرمايد:*مَثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِي وُعِدَ الْمُتَّقُونَ فِيهَا أَنْهَارٌ مِنْ مَاءٍ غَيْرِ آَسِنٍ وَأَنْهَارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ يَتَغَيَّرْ طَعْمُهُ وَأَنْهَارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشَّارِبِينَ وَأَنْهَارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفًّى وَلَهُمْ فِيهَا مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَمَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ كَمَنْ هُوَ خَالِدٌ فِي النَّارِ وَسُقُوا مَاءً حَمِيمًا فَقَطَّعَ أَمْعَاءَهُمْ* [2] «بهشتي كه به متقين وعده داده شده در آن نهرهايي است كه آب آن تغييرناپذير است و نهرهايي از شيري كه طعم آن دگرگون نمي شود و نهرهايي از شراب كه براي نوشندگان لذت بخش است و نهرهايي از عسل ناب وجود دارد و از هر ميوه كه بخواهند برايشان فراهم است و مغفرت پروردگار شامل حال آنهاست. آيا اين مانند كسي است كه در آتش جاويدان مي باشد و از آبي جوشان خورانده مي شوند كه روده هايشان در نتيجه آن از هم مي پاشد؟» و مي فرمايد:*وَبَشِّرِ الَّذِينَ آَمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ كُلَّمَا رُزِقُوا مِنْهَا مِنْ ثَمَرَةٍ رِزْقًا قَالُوا هَذَا الَّذِي رُزِقْنَا مِنْ قَبْلُ وَأُتُوا بِهِ مُتَشَابِهًا وَلَهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُطَهَّرَةٌ وَهُمْ فِيهَا خَالِدُونَ* [3] «و به كساني كه ايمان آورده و عمل صالح انجام داده اند بشارت بده به باغهايي كه از زير آن نهرها جاريست تمام ميوه هاي آن روزي ايشان مي شود، مي گويند: اين همان چيزي است كه پيش از اين روزي ما بوده است. و مانند آن برايشان آورده مي شود؛ و برايشان در آنجا همسراني پاكيزه خواهد بود و در آن جاويدانند.»و مي فرمايد:*وَدَانِيَةً عَلَيْهِمْ ظِلَالُهَا وَذُلِّلَتْ قُطُوفُهَا تَذْلِيلًا (14) وَيُطَافُ عَلَيْهِمْ بِآَنِيَةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَأَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيرَا (15) قَوَارِيرَ مِنْ فِضَّةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِيرًا (16) وَيُسْقَوْنَ فِيهَا كَأْسًا كَانَ مِزَاجُهَا زَنْجَبِيلًا (17) عَيْنًا فِيهَا تُسَمَّى سَلْسَبِيلًا (18) وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُخَلَّدُونَ إِذَا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤًا مَنْثُورًا (19) وَإِذَا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيمًا وَمُلْكًا كَبِيرًا* [4] «سايه ها بر ايشان نزديك است و ميوه ها در اختيارشان مي باشد و ظروفي از نقره و جامهاي بلورين پيرامون آنها گردانده مي شود. و جامهايي از نقره كه به اندازه مقدر شده است. و در آن از شرابي كه با زنجبيل مخلوط شده است مي نوشند. چشمه اي در آن است كه سلسبيل ناميده مي شود. و بر گرد آنان پسران جاوداني مي گردند. چون آنها را ببينند گمان مي كنند كه مرواريدهايي پراكنده اند. و آنها را در حالي مي بيني كه داراي نعمت و سرزمين بزرگي هستند.»