آبان هم رسید ...
با کوله باری پر از باد و باران و برگ های نارنجی .
با حال و هوای دلبرانه ای، که آدم را ناخودآگاه، شیفته و عاشق می کند .
با لطافتِ کم نظیری ، که خیابان ها را آماده می کند برای قدم زدن .
درختان، مهیای یک تغییر شده اند، و تغییر، بارزترین نشانه ی تکامل است .
آسمان، خودش را آماده کرده تا تمام دردهای ته نشین شده اش را ببارد ، و زمین ، برایِ بی قراری هایش، آغوش وا کرده .
کاش ، همراهِ برگ های خشکِ پاییز ، تمام کینه و دشمنی و غم ها بریزد ،
کاش دوباره مثل گذشته، غمخوار و چاره ساز هم باشیم .
هوا ، هوای رفاقت است و همدلی،
فصل ، فصل دوست داشتن ،
و ماه ، ماه بخشش ،
ماه خوب بودن ...
"مهر" نیست ،
مهربانی که هست .
