از بچگی حس کمبود محبت دارم چون بچگی نکردم...
چون هیچ همسنی نداشتم تو بچگی همه پسر بودن فامیلامون که باهاشون رفت و آمد داشتیم خاله و ...نداشتم مادر بزرگ پدر بزرگی هم نداشتم که بهم ذوق کنن بچه اول بودم و همه توجها به داداشم لود همیشه گاهی حتی منو خورد میکردن به خاطر اون....
همیشه یه حفره خالی تو قلبم وجود داشته و اذیتم میکرده حس کمبود محبت حس دوست نداشته شدن....
خسته شدم این باعث شده که حساس بشم سر هر چیزی...
دلم میخواد تموم بشه ولی نمیدونم چطوری میشه کمکم کنید در ضمن هنوزم همونطوری تنهام:)
خودت هم محبت نکن همینو بلدم
به خودت کادو بده خودتو نوازش کن جلو اینه از خودت تعریف کن
خودتو دوس داشته باشی گدای محبت از هیچ کس نمیشی
به نظرم کمبود محبت هیچ جوره جبران نمیشه هرچقدم که سعی کنی و خودتو سرگرم کنی حتی اگه تو سن بالا بهت محبت بشه باز یه وقتایی حس میکنی.....
کمبود محبت فقط تقصیره مادر خانوادس
همه چیو به کلیه چپت بگیر خواهر حفره مفره رو قلبت ننداز خودتو سوراخ سوراخ نکن آبکش میشی خودت خودتو دوست داشته. باش و حسابی خودتو بالابکش! بقول شاعر کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من محکم باش بابا سوسول بازیا چیه
