روزگار من و پسرام(۷۴)

مامانم مریض شده ، تب و بدن درد.

بنده خدا توی اتاق محمد قرنطینه شده.

محمد دو روز رفت کلاس.

روز اول رضا نبود.خودم با آژانس بردمش.

اونجا نشستم تا باهم برگردیم.

قبل از رفتن ، مامانم آماده شد ک ببردش، اما قبول نکرد.

کلاس از ۷ونیم تا ۹ ونیم بود.من فکر میکردم تا ۹ هست.من توی دفتر نشستم و منتظر موندم.

فقط یکی از همکلاسی هاش بود ، اونم ب این دلیل که مادرش کارمنده و مجبور بوده بیاردش.

توی این بازه زمانی دو تا زنگ تفریح داشتن ک یکیش رو رفتن یک دور توی حیاط زدن و دستاشون رو شستن.

و دومی رو مربی پرورشی رفته بود پیششون.

محمد ب مربی گفته بود چرا مثل بابام قهوه ای و تیره پوشیدین.به من باشا میگم صورتی بپوشین و ....

ب مامان دو بار زنگ زدم گفت خوابن.بار سوم گفت بیدار شدن ولی یکی بقل و یکی روی پا خوابیدن.

فهمیدن پس میشه صبح ها بی خودی مدام شیر نداد.

موقع رفتن ک محمد اومد توی دفتر.مدیر پرسید خوش گذشت.گفت نه.

مربی میگفت خوبه قدزت نه گفتن داره.

و اگر مسئولین این صراحت رو داشتن ، کشور گل و بلبل میشد.

آژانس گرفتم و برگشتیم.

اون روز انجام تکالیف محمد تغییر محسوس داشت.

یهو رنگ آمیزیش کلی خوب شد.

البته خودش میگفت من اونجا یه راه حل برای رنگ کردن ب ذهنم رسید و ....

و بجای اینکه کل شکل رو یهو رنگ بزنه ، تکه تکه با رنگ های مختلف رنگ میزد.این باعث میشد مداد عوض کنه و هم تنوع بشه و خسته نشه هم از خط نزنه بیرون.

توی راه برگشت بهش گفتم ک باید بریم برات کیف بخریم.این کلاسور مناسبت نیست.

میگفت من یک کیف فوق العاده میخوام.ک مثل دستگاه باشه.مشقامم بنویسه.

راننده آژانس ب سختی جلو خودشو گرفت نزنه زیر خنده.

رضا بعد از ظهر رسید.ناهار نخورده فوری رفت جلسه .

باز ساعت ۵اومد.ناهار خورد و کمی استراحت کرد.و دوباره رفت جلسه تا ۹.

قرار بود وقتی اومد محمد آماده باشه تا فورا برن بیرون خرید.دفتر شطرنجی و شابلون لازم داشت.

وقتی برگشتن ، یک جعبه تخم مرغ های رنگی ک توش خمیر بود هم خریده بود.با یه اسلایم نارنجی ک توش یه دانیاسور خال خالی بود.

یه کیک تولد و نون  و آب.

فردا رضا گفت ک بهش گفتم برای مامان گل بخریم.گفته نه.ب چ دردش میخوره.باید چیزی بخریم‌ ک بهش نیاز داره و لازمش میشه، مثل پوشک!😅🙄😓