سلام میخام یه اعترافی کنم..
یه مرضی تو وجودم بود نمیدونم اصن هدفم چی بود ازین کار...خودنمایی،عزت نفس ...نمیدونم بخدا...از موقه نوجوونیم تا الان که 29سالمه وقتی فکر میکنم...به همه زخم زبون زدم🤯🤐👅...مثلا اگه اوناناراحتم میکردن با رفتارشون منم جبران میکردم...بعضیا را هم خودم نمیفهمیدم ممکنه ناراحت بشن،و یه جوری زخم زبون میزدم بس که بیفکر حرف میزدم... هیچکسو دور خودم نگه نداشتم...هرکیو فک میکنم یه چی بهش گفتم ناراحتش کردمو دلشو ممکنه شکونده باشم...
خواهرم که میگه مثلا چند سال پیش به فلانی اینو گفتی ناراحت شده...تعجب میکنم از خودم...اصن فازم چی بوده؟؟...مث یه آدم بی سیاست عمل کردم...
الان که زندگیم خراب شده و شوهرم بهم خیانت کرده،
فک میکنم اثر همون دلایی بود که شکوندم...مگه نه دوستان؟شاید خداداره همین دنیا مجازاتم میکنه...😞
❤️کی مثل من بوده و الان چیکار کرده که بدون تحقیر خودش دوباره دل اطرافیانشو بدست آورده؟
