هدف واقعی چیه؟

23 سالمه... منم مثل بقیه آدما روزای سخت داشتم روزای خوبم داشتم، مشکلات برا همه هست یکی بیشتر یکی کمتر، الان که به این سن رسیدم آمادگی ازدواج رو در خودم دیدم و خب نیاز هم هست دیگه.. اصلا آدم برای اینکه به گناه نیفته ازدواج کنه بهتره.. تا الان هرخواستگاری اومد نه نگفتم اگه شرایط بد بود بابام گفت نه اگه خوب بودن یه چیزی پیش اومد که نشد... چند روز پیش یه خواستگار اومد برام چهار جلسه همو دیدیم پسندیم همو و قرار شد قرار مدارو بزاریم.. امروز بابام بهشون زنگ زد جواب ندادن هم به خود پسره زنگ زد هم باباش هم مامانش.. وجالب اینه اونا خیلی مشتاق بودن و عجله داشتن اما نمیدونم چیشد اینجوری برخورد کردن، همه می‌دونستن جوابم مثبته احساس میکنم خورد شدم.. کم آوردم اصلا نمیدونم کجای زندگی هستم چی میخوام من که از نظر قیافه و اندام چیزی کم ندارم و اوناهم وضعیت خانوادگیمونو قبول کردن پس چرا نشد.. قبلنم یبار نامزد کرده بودم بابام بهم زد گفت خسیسن به هردلیلی نمیشه.. امیدم قطع شده واقعا نمیدونم از این به بعد چجوری زندگی کنم؟ دست و دلم به کار نمیره نه میخوام کارکنم نه ازدواج میخوام دیگه هیچی نمیخوام.. احساس می‌کنم خدا فقط منو آفریده که بهم بخنده هرمصیبته سرم میاره چقدر دعا کردم چقدر نذر کردم اما.... کاش جرات خودکشی داشتم زندگیم پوچه دلم خیلی شکسته