اگه بخوام بهش فکر کنم خیلی چیزا به ذهنم میاد اما کلا سعی میکنم از همین که دارم حتی اگه کم باشه لذت ببرم. حالا دنیا مگه چند روزه من بخوام حرص بخورم که در گذشته چی شد چی نشد الان چی دارن چی ندارم. من معلوم نیست فردا زنده ام یا نه. ترجیح میدم روزی که حتی نمیدونم فردا چی میشه رو با حداقل ترین چیزها هم لذت ببرم. جدای از این افکار مزاحم