من با وجود خدا مشکلی ندارم... حتی اگر وجود نداشته باشه...
فکر کنم شما هم خسته شدین از این بحثها...
من فکر میکنم ادم تا خودش نخواد کسی نمیتونه چیزی را براش روشن یا تاریک کنه...
و بیشترش هم برمیگرده به اینکه ما از خدا میترسیم...
چرا باید خدا از اینکه ما به طریقه های مختلف بشناسیمش از دستمون ناراحت بشه؟ چرا تا یه سوال از ذهنمون میگذره خودمونو منصرف میکنیم که نکنه کفر باشه؟؟؟
من ترجیح میدم با خدای خودم دوستانه برخورد کنم و ازش بخوام که به من فرصت بده که بتونم برای هر سوالی توی ذهنم جواب منطقی در حدی که بهم منطق داده پیدا کنم... و منو به خاطر کنجکاوی و حتی بد فهمیم مجازات نکنه