چه بسیار مردان پرقدرتی / که در این جهان از پی راحتی
به کوه و کمر قصرها ساختند / همه قصرها را بیاراستند
در اطراف هر قصر، از بیم جان / گروهی مسلح نگهبانشان
که تا آنهمه قدرت و ساز و برگ / کند دور، آن مردم از دست مرگ
ولی مرگ ناگه رسید و گرفت / گریبان آن نابکاران زشت
چو گیرد گریبان گردنکشان / به ذلت برون راند از قصرشان
به همراه اعمال خود، عاقبت / برفتند در منزل آخرت
شده جسم آن نازپروردگان / هم آغوش خاك، از نظرها نهان
از آن زشت کاران افسرده حال / به بانگ بلندی شود این سوال:
چه شد آنهمه سرکشی و غرور؟ / که صورت نهادید بر خاک گور؟
چه شد آنهمه خودپسندی و ناز؟ / که گشتید با بی کسان همطراز
چه شد آن همه مستي و عيش و نوش؟ / چه شد آن همه جنب و جوش و خروش؟
چه شد چهره هایی که آراستید؟ / سروصورتی را که پیراستید؟
اجل چشم بی شرمتان را ببست / به رخسارتان خاک ذلت نشست
نه تخت و نه بستر نه آرامشی / نه عطر و نه زیور، نه آرایشی
نهادید دارایی خویشتن / نبردید با خود به غیر از کفن
شعر امام هادی(ع)(ترجمه شده از عربی به فارسی)در مجلس متوکل
برای حاحت روایی دلای پاکتون و سلامتی امام زمان صلوات عنایت فرمایید💚🌸
