ببین عزیزدلم
خواهرانه بهت میگم ، خواهشا وقت بذار به حرفهام فکر کن
اول اینکه اصلا به ازدواج فکر نکن ، ازدواج باید خودش پیش بیاد
با فکر دائم و غصه خوردن و مقایسه خودت با دیگران کاری از پیش نمیبری بلکه روز به روز افسرده تر هم میشی
دوم اینکه آدم توی سن مناسبی که به بلوغ فکری و روحی لازم رسیده باشه ازدواج میکنه و خدا صلاح بنده هاشو بهتر از هرکسی میدونه
پس هیچوقت بااصرار زیاد و دعا و ..... چیزی رو از خدا نخواه ، بسپر به خودش که وقت و فرد مناسب رو برات در نظر بگیره و تعیین کنه
سوم اینکه آدم تو سن بالا یه ازدواج توپ و فوق العاده عالی و موفق داشته باشه بهتر از اینه که تو سن پایین یه ازدواج معمولی یا حتی خدای ناکرده بد و ناموفق داشته باشه و شکست رو تجربه کنه
چهارم اینکه روی اعتماد بنفس خودت شدیدا کار کن ، خودت رو قوی بار بیار ، درستو خوب بخون تا یه مقطع عالی ، یه هنر حتما یاد بگیر ، ورزش کن ، کار پیدا کن تا استقلال مالی بدست بیاری و هم برا خودت خرج کنی هم پس انداز کنی ، بخودت برس و ..... کاری کن آرزوی هر پسری باشه که تورو بدست بیاره
در نهایت اینکه بدون داشتن یه زندگی خوب و موفق حتما درگرو ازدواج نیست . ازدواج خوبش خوبه . خوشحالی و سرخوشی و موفقیت خودت رو وابسته به یک مرد ندون