این داستان واقعی هست
درباره همین روزا و سالاس ن گذشته
درباره یه دختره به اسم مدینه
مادرش فوت شد وقتی بچه بود حتی صورتش رو یادش نمیاد
یه پدر معتاد و یه عمه از دار دنیا داشت
خونه نداشتن خرابه های اطراف یه شهر زندگی می کردن
صبر کنید بقیه داستان رو می ذارم
لایک کنید
برای درس خوندن به مدرسه ی نزدیک شهر پیاده هر روز می اومد وقتی می اومد دیگه ساعت ۹ بود
ای جاااان بزار😍😍
یادمه جشن غذا حلوای ساده پخته بود با سری پایین گفت شرمنده خونمون چیز دیگه ای پیدا نکردم
یه روز اومد مدرسه با ذوق می گفت قراره عروس بشم
۹ سالش بود که مدرسه از وضعیت زندگیش نگران شد و تماس گرفت بهزیستی
اونا رفتن دیدن وضع زندگی اصلا وجود نداره چند ماه نگهش داشتن پدر و عمش اونجا یه الونک ساختن پدرش تلاش کرد ترک کنه بهزیستی بچه رو دوباره بهش داد
چند وقت بود باز مدرسه می اومد این بار با بقیه دفعات فرق داشت با ابروهای گرفته و موی رنگ شده اومد گفت فردا عروسیمه ۱۳ سالش بود
کامل گفتی لایک کن
چندماهی نیومد مدرسه
وقتی برگشت تعریف می کرد که رفتم خونه شوهرم
گریه می کرد که پدرم منو جا پول موادش فروخت برا یه شب بعدش پسم داد
خوب بعدش
ی خانم جذاب منو لایک کنه
خب
دیگه نمی شد وضع زندگیش بد بود حالا دچار حمله عصبی می شد زنگ زدن خدمات کودکان اونا گفتن اون دیگه کودک حساب نمیشه قبول کردن ببرنش بهزیستی
