اگه واقع نمیترسیدم همچین کاری میکردم...اخه یه بار هشت ماه طول کشید و نیوفتاد دنبالم...فقط میگفت خیلی اینجوری راحتترم...اخرش من رفتم طرفش باز...میترسم عادت کنه...پسره خوبیه...اهله خیانت نیست...کاریه...اما کلا از نظر احساسی خیلی ضعیف هست... یعنی واقعا بهش توجه نکنم خوب میشه یا از هم دورتر میشیم...؟!
میدونی اون میگه من تو بالکن راحتترم...اونجا هم صدا زیاده و واسه یه نفر فقط جا هست...شبا اونجا میخوابه...
وقتی هم توی خونه میخوابید...میگفت روی تخت خوابم نمیبره و روی زمین میخوابید...منم حالا باز رو زمین پیشش میخوابیدم اما الان توی بالکن نه...کلا جدا باشیم تا این حد...و منم بهش بیتفاوت باشم یعنی بد نمیشه؟
یعنی اخرش به طلاق عاطفی نمیرسیم؟
من پیش خودم میگم اون محبت بلد نیست...من که بلدم...اما خودم هم دارم آسیب میبینم