خسته شدم احساس میکنم همه اتفاقای خوب ماله بقیه اس همش میگم کاش جای این بودم کاش جای اون بودم پوفف اعتماد به نفسم خیلی اومده پایین هر کی دور و اطرافمه احساس میکنم خیلی از من خوشبخت تره احساس خوبی ندارم از خودم بدم میاد انقد دیگه وقتی بهم توهین کردن و به حرفام خندیدن هیچی نگفت منم ملاحظه کردم دیگه عادت کردن میگن ناراحت نمیشه پوست کلفته در حالی که من خیلی ناراحت میشم که حرف میزنم بهم میخندن احساس دلقک بودن دارم
منم ولی میخام ذکر استغفرالله بخونم تا گناهام پاک شه و خدا بح
حرفام گوش کنه شاید منم خوشبخت شدم!
همیشه مرغ همسایه، غاز بوده
طبیعیه
چرا فک میکنی توبدبختی
از خودم بدم میاد احساس میکنم جوری شدم که بقیه فک میکنن یا موستم کلفته یا اختیاری از خودم ندارن واقعا به معنای واقعی از خودم بدم نیادددددددد کاش میتونستم کاری کنم اصلا به دنیا نیام
قدرت فکرخیلی زیاده
چون همیشه ازم دوری میکردن تو مدرسه همیشع تنها بودن تو دانشگاه هم تنهام حتی شنیدم پشت سرم گفتن هیچکی از مت خوشش نمیاد نمیدونم چرا مت همیشه صادقم مهربونم فقط تو دانشگاه ترم یک با دخترا راحت بودم یه جیزایی که نباید درباره زندگیم میگفتم رو گفتم و اونا پشت سرم خیلی حرف دراوردن خیلی زیاد بدم میاد از این دنیا کاش نباشه
چند سالته
شغلت چیه
تحصیلاتت چیه
متاهلی یا مجرد
باطل زندگی خوتوبازندگی ظاهردیگران مقایسه نکن،اگه درست نوشته باشم😀
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
