یه ساله ازدواج کردم. جز خوردوخوراک همسرم پولی بهم نمیده.یعنی نداره که بده.از لباس و کیف و کفش و تفریح همه رو خودم میدم.حتی تو این یه سال اول عروسی پول نداشتیم بریم مسافرت.پول مسافرتو من دادم چون ازتو خونه نشستن خستع شده بودم.ماهی صد صدوپنجاه میده که اونم واسه یه پیتزاس.مجرد بودم هم خودم خرج میکردم الانم خودم.پس چه فرقی کرده. خسته شدم از نداریاش.
شاغلی؟
وقتی میدونستی پول نداره چرا قبولش کردی
اشکال نداره اوضاع درست میشه اینجوری نمیمونه ولی بگو دستو بالش باز شد برات خرجی تعیین کنه
عزیزم انتخاب خودت بوده.قطعا از وضعیت مالیش هم خبر داشتی که زنش شدی
خودت جوابتو گفتی نداره دیگ
چون از اول خرج کردی عادت کرده گل
ربطی ب نداری نداره خودت عادتش دادی به پول ندادن
هرجقدر نداشته باشه باز ک میتونه بگه پول یارانه و معیشتی رو توبردار
یا هفتگی بده بهت
طفلک .ما هم همینجوریم به خدا وقتی مجرد بودیم پولدارتر بودیم تا متاهلی.
باید قبل از ازدواج فکر میکردی عزیزم
نداریش رو به روش نزن، باز خوبه با این نداریش 150 هرماه بهت میده خیلیا هستن بااینکه دارن همینو هم نمیدن. انشاالله وضع مالیتون خوب بشه حتما بهت بیشتر پول میده اونموقع بهش بگو هرچی خواستی برات تهیه کنه
شغلش چیه؟؟
منم الان مجردم خرجمو خودم میدم میترسم شوهر کنم شوهرم خرجی مرجی نده🤕
از اول باید دقت میکردی مرد خصیص یا تنبل با چند بار رفت و امد و صحبت مشخص میشه
خب عادتش دادی اونم بددد اگه شاغلی اینجور براش جا میوفته البته که میگی نداره حتمن همون صدوپنجاه همه داراییه اون ماهشه
مگه ازدواج کردی که خرجت و بدن!هزینه های زندگی باید نصف بشه.اگر یکی درامدش بیشتره بیشتر خرج کنه.
ارسال نظر شما
این تاپیک قفل شده است و ثبت پست جدید در آن امکان پذیر نیستتاپیک های به روز شده
50 ثانیه پیش
50 ثانیه پیش
52 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
