تهشم یکی میاد گروگانگیری میکنه
پسره چاقو میخوره
بعد چند ماه بهوش میاد😐
اره .ولی از همه بیشتر حال دانیار گریه داشت .مخصوصا اونجا ک تعریف کرد با خودش دست ب یقه بود و از ی طرف شاداب رو میخواست از ی طرف نمیخواست باعث عذابش بشه . ب داییش گفت زنگ بزن بگو نمیایم بعد خودش تلفنو کشید گفت از من بدبخت تر پیدا میکنی دایی؟😭😭😭😭😭
ولی من حس میکنم اگر این ی ذره اغراق ها ( ن خیلیا) نباشه تو رمان جذاب نمیشه .میشه روزمرگی خودمون ک اصلا قشنگ و دنبال کننده نیست . ب عنوان چاشنی یکمیش خوبه و اینکه تو ذوق نزنه هم بستگی ب قلم و حرفه ای بودن نویسنده داره
دوست داری رمان بر اساس واقعیت باشه درسته؟ اولین رمان که واقعا دوسش داشتم بامداد خمار بود.عالی بود. یه نویسنده به اسم م. مودب پور هست(مرد) واقعا آثارش محشره چون مال خیلی وقت پیش بود یادم نمیاد ولی یکی از آثارش گندم بود. همه آثارش قشنگه. تو اینترنت بزنی برات میاره. البته یه نویسنده دیگه هم هست مودب پور که زنه دقیق اسمش یادم نیست اما آثار مرده خیلی بهتره. یکی دیگه هم هزاران خورشید تابان که نویسنده افغانی هست ولی قلم بسیار زیبا.
اره.از شخصیته دانیار خوشم میاد منطقی بود.اولش فهمید شاداب عاشقه داداششه بهش گفت این تولدو واسه خودشیرینی گرفتی که عاشقت بشه؟؟؟بعدش دعواهاشون سره غیرتش باحال بود میگفت اونجایی که کنار سد کار میکنه مرد به مرد رحم نمیکنه چ برسه به شاداب😁
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
32 ثانیه پیش
33 ثانیه پیش
33 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
