خیلی به کمک نیاز دارم من سالهاااا با نازایی جنگیدم سالهااا بخاطر مشکلات بچه داری وسواس فکری گرفتم با معجزه بچه داره شدم همسرم مشکل داشت من سالهااا کنارش بودم ک اندکی احساس نامردانگی نکنه به غرورش بر نخوره دوران بارداری پر استرس داشتم ک همسرمو مامورا گرفتن هزاران مشکل مالی پیش اومد برامون نتونستیم به زندگی توی تهران ادامه بدیم برگشتم توی یه روستا کنار خانوادم حالا شوهرم بیکاره همش دعوا داریم حتی جلو خانوادم منو تهدید به زدن میکنه ادمی ک هیچوقت عصبی نمیشد حتی از گل نازکتر بهم نمیگفت هر لحظه ازهم دور تر میشیم گاهی نمیتونم رفتاراشو هضم کنم با هر حرفی به سمتم حمله میکنه امروزم جلو خاهرم باز میخاست منو بزنه حالا ک خدا بهمون بچه داده نمیتونم از زندگیم لذت ببرم.خانوادم ناراحتن به خاطره کارای اشتباهش افتاد زندان ولی نذاشتم کسی بهش حرف بزنه روزهارو تو بارداری تنها سپری کردم ۹ماه استراحت مطلق بودم دیگه توان ندارم گاهی فکر خودکشی میزنه به سرم نمیدونم چیکار کنم حرفای همو نمیفهمیم شوهرم قبلا ادمی بود ک صداش بلند نمیشد ولی حالا هرچی من صبورترم اون عصبی تر میشه خستم خیلی نمیدونم کجا برم دلمو خالی کنم
توجه نکن به خاطربچت..بعدشم اون حق نداره باهات اینطوری رفتارکنه..وقتی صداشومیبره بالاتوهم صداتوببربالاتابفهمه بلندترصدای اونم هس
نمیدونم‌چی بگم بعضی وقتا حکمت خدا توی بچه دار نشدنه با کلی اصرار و نذر و دعا بچه دار میشیم آخرش اینجوری میشه و قدرشو و قدر زندگیمونو نمیدونیم...
چون بیکاره
سخته. شرایط و اوضاع مالی همه بهم ریخته و اعصاب همه داغون. صبوری کردی و خانمی. بازهم صبر کن. توی عصبانیتهاش تو محل رو ترک کن و جواب نده عزیزم
فقط میدونم زندگی هروزیه زخم جدید داره وباید صبر کرد
عزیزم به خاطر اینه که اونم فشار روشه بلاخره اسون نیست از تهران برین تو یه روستا...تو هم یکم درکش کن هب باهاش خوب رفتار کن بشین باهاش صحبت کن...از بپرس مشکلش چیه که یهو عوض شده
اشکال نداره. بذار چند روز همدیگه رو نبینید. شاید کمی خلوت لازم داره.
فکر میکنی صحبت نکردم بارها بارها ولی منم تو این زندگی هستم خاهرام همه اوضاعه مالیشون توپه ولی یکبار نگفتم چرا من ندارم برگشتم تو روستا پا به پاش کار کشاورزی میکنم منم عصبیم داغونم ولی جلو جمع نشون نمیدم
