حدیث (9) پيامبر صلى الله عليه و آله :
مَنِ الْتَمَسَ رِضَى اللّهِ بِسَخَطِ النّاسِ رَضىَ اللّهُ عَنْهُ وَ اَرْضى عَنْهُ النّاسَ وَ مَنِ الْتَمَسَ رِضَى النّاسِ بِسَخَطِ اللّهِ سَخِطَ اللّهُ عَلَيْهِ وَ اَسْخَطَ عَلَيْهِ النّاسَ؛
هر كس رضاى خدا به خشم مردم جويد، خداوند از او خشنود شود و مردم را از او خشنود كند و هر كس رضاى مردم را به خشم خدا جويد، خداوند بر او خشم گيرد و مردم را از او خشمگين كند.
نهج الفصاحه ص 729 ، ح 278
میشه ربطش را بگی
من رضای خدا در نظر میگیرم،ولی حس میکنم دستم نمک نداره
مثلا برای اینکه طرف رو راضی کنیم حاضریم هر کاری انجام بدیم. ولی خدا رو نمیبینیم. این طور مواقع ادم ها لحظه ای ازمون راضی میشن اما بعدش...
میگن اگه کاری برای کسی انجام میدی برای این باشه که،رضایت خلق خداروبه دست بیاری اینجوری میشه،اما اگه برای رضای خداباشه خداپاداشتو میده
البته خیلی دلم گرفته اخه منم دستم نمک نداره
مثلا دروغ نگیم .بخاطر ترس ااینکه طرف ازمون ناراحت شه. شاید همون لحظه به نفعتون باشه اما بعدش طرف به طرز عجیبی به خاطر هیچ و پوچ ازتون ناراحت میشه
