تمام هدفم از قبول شدن توی دانشگاه همینه که ب کسایی که بیش فعالن حس خوب بدم، چون من خیلی بهم سخت گذشت
خیلی‌وقتا خودمو سرزنش کردن، خیلی وقتا شنیدم که تنبلم، چرا کارامو تموم نمیکنم
دلم‌میخاد قبول شم تا بهشون بگم میتونن و بهشون کمک کنم و دلگرمی بدم
با دیدن فیلمای توی یویتیوب که علائمشو میگفت بعضی وقتا کریم میگرفت که من چقد اینارو توی خودم میدیدم و همش به خودم میگفتم تو چقد ایراد داری و نمیفهمیدم من فقط متفاوتم و روشم فرق داره
بچه که بود تکانشش ببشتر بود از روی مبلا می پرید وسایلو پرت میکرد اصلا جلوی تلویزیون نمینشست نمی تونست یه جا بشینه و با اسباب بازیش بازی کنه بزرگتر که شد تکانشش کمتر شد ولی اضطراب داره و تو کلاس بدون قرص نمیتونه خوب تمرکز کنه و تکالیفشو کامل انجام بده وقتی می خواد درسشو بخونه یا کاری انجام بده به راحتی حواسش پرت میشه
۱۹ سال
اکثر اوقات حس میکنم ذهنم آشفتس و نمیتونم رو یه چیز خاص متمرکز شم
تحرکم نسبت به بچگی خیلی کمتر شده، اما همچنان وول میخورم خیلی😁 ولی تمرکز روی درس فرقی نداره
من تا اخر دبستان خیلی خوب بودم‌و همیشه جز تاپ های مدرسه، باهوش بودم اگر تعریف از خود نباشه
ولی راهنمایی که مجبور شدم درس بخونم افت داشتم، دبیرستان بهتر شدم و جز دانش اموزای متوسط رو به بالا ولی سختتر بهم‌میگذشت واسه درس خوندن نسبت به بقیه
اینکه نسبت به این مشکل اگاهی پیدا کردم خیلی کمکم کرد تا بفهمم الان دلیل رفتارم چیه و باید چیکار کنم
ببخشید دیر جواب اینو دادم❤
سلام
شما تحت درمان هستید ؟
[QUOTE=212136817]کم و بیش اره[/QU
دراروها عوارضی برای شما نداشتن؟؟
