من یک دخترم ؛
در زمان و جهانی زندگی میکنم که دختر بودن نوعی جرم است.(شاید این ادعا من برای برخی از شما عجیب یا مسخره ولی درست است)
من یک دخترم ؛
دختری که در اوج کودکی بزرگ شده است .
دختری که گاه حس میکند هزاران سال دارد.
دختری هستم از جنس غم.
دختری هستم از جنس محدودیت .
من یک دخترم؛
دختری که از وقتی شروع به فهمیدن کرد ،به جای جذابیت های زندگی چیز های دیگری را حس کرد.
دختری هستم که از همان زمان شروع زندگی ام دشواری های بسیاری کشیده ام .
من یک دخترم ؛
دختری که محدود است
دختری که وقتی شبی دلش گرفته است حق ندارد برود و برای خود در زیر چتر خدا قدم بزند؛ زیرا ممکن است به او تعرض شود!!!
دختری که حق ندارد لباس دلخواهش را بپوشد ؛
حق ندارد آرایش جیغ بکند ؛
من یک دخترم ؛
دختری که از انجام بسیاری کار های دلخواهش و داشتن حقوقی که طبیعی است و هر انسان به او نیاز دارد محروم است.
من یک دخترم؛
دختری که حق ندارد یک دوست معمولی پسر داشته باشد زیرا معلوم نیست اگر مردم ببینند چه لیچار هایی را می خواهند ببافند .
آری دختری هستم از جنس تنهایی .
از جنس درک نشدن .
گاه حس کاکتوس را دارم که مدت هاست از درون فرو می ریزد ولی کسی نیست که دوای دردش شود ؛زیرا ممکن است تیغ هایم به آنها آسیب بزند.
گاه هم حس یک شاخه گل رز را دارم ،همانقدر لطیف و زیبا .
اما گاهی هم رزی که قرار بوده برای ابراز علاقه باشم و در بهتر کردن دنیا نقش کوچکی داشته باشم ؛اما لگدمال شده ام .
وقتی از من میپرسند که چندسال داری ؟! می مانم چه بگویم ؛
آخر می دانید من خیلی وقت هاست بزرگتر از سنم شده ام ؛اما گاهاً هم پیش می آید که حس یک دختر بچه را دارم .
دلم میخواهد آتش بسوزانم ،دلم میخواهد شیطنت کنم .
هربار که این حس به سراغم می آید ،انگار که در و دیوار های خانه لب به سخن می گشایند و این را به من گوشزد میکنند که تو دیگر بزرگ شده ای.
مگر بزرگتر ها دل ندارند؟!
به هر حال ، هربار مجبور میشوم داد بلندی سر این حسن بکشم و این حسن را سرکوب کنم .
من یک دخترم ؛
دختری که وقتی جنسیتم مشخص نبوده ... اطرافیان دعا دعا میکردند که پسر باشم.
تقریبا میخواهم بگویم هر فرد که انتظار فرزندی را میکشد ،حتی اگر هم که بروز ندهد جایی درون خود این حس را دارند.
ولی مگر دختر موجود بدی است؟!
اگر دختر ها نبودند شما صاحب آن فرزندی که‌خدا خدا میکنید پسر باشد هم نمی شدید !
اگر دختر ها نبودند که حتی شمایی وجود نداشت!
هرچقدر هم میخواهد به نظر به روز و روشن فکر باشید نمی توانید.
هرچقدر هم که به روز و روشن فکر باشید نمی توانید من و امثال من را حتی کمی درک کنید.
زیرا اوقاتی پیش می آید که خودمان هم افکار پیچیده خودمان را درک نمی کنیم !
بگذارید کمی رو راست باشم؛
بارها شنیده اید خبر دخترک بیچاره ای را که به هر دلیلی از خیر جان و زندگی اش گذشته است ؛
اما تا به حال شده به جای اینکه فقط برای شیوه تربیتی پدر و مادرش افسوس بخورید و بر آنها لعنت بفرستید، کمی به این فکر کنید که چرا آن دخترک برای چه دست به همچین کاری زده است؟!!!!
آیا تا به حال شده کمی به دنیای ما که هرروز خراب تر از دیروزش میشود فکر کنید؟!!!!
و در آخر...#به_امید_روزی_که دغدغه دختران این ها نباشند .
ان زمان ما میشویم نسلی که سوخته است ... سوخته ام که نه ،نسلی که از درون فروریخته است!!!!
خب این متن و خودم نوشتم .... نظراتتان بگید ... کجاها اشکال داشتم
پ.ن: راستی شما هم با این مشکلات رو به رو بودید
این ها همه تفکرات دختری هست که زاده ذهنم هست ... قصد توهین و این چیز هارو هم ندارم !!!
