به همه محبت می کنم تا جایی که بتونم ولی واقعیت خیلی احساس تنهایی و خلا می کنم هم از طرف خانواده خودم و هم شوهرم و هم دوستام خیلی تنهام نمی دونم چرا
منم قبلا اینجوری بودم از وقتی کمتر مهربونم با بقیه جامون عوض شده
خوبی که از حد بگذرد نادان خیال بد کنند
البتهجسارت نشه ها اما خیلبا جنبه محبت خالصانه ندارن گلم
بخاطر کروناس
خونه موندیم
منم همش مشکل تراشی میکنم
ازبس بی لیاقتن ازقدیم گفتن خرچه داندقیمت نقل ونبات.
مثل من البته من حس نمیکنم مطمئنم ک ن کسی دوسم داره ن برا کسی مهمم تنهام و خیلی بده خودمم فقط ب عشق پسرم نفس میکشم😓
خب توی یه پروسه ای خیلی فکر کردم .که من کجای کارم ایراد داره و فولان و فولان . دیگه ته ته تهش هر بار به این رسیدم که به بقیه وابستگی نداشته باشم و تنها بودم هم احساس تنهایی نکنم . این شد که رو رفتارامم تاثیر گذاشت و دیگه خیلی سمت دوست و اشنا نمیرم بیشتر اونا میان سمتم . اگرم نیان مثل قبلا به دل نمی گیرم یا حس بد ندارم
شاید باید روش محبت کردن ت رو عوض کنی اما استرس نداشته باش الان همه از خونه نشینی افسرده شدن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
54 ثانیه پیش
55 ثانیه پیش
57 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
