تو مدت سه چهار سالی که ازدواج کردم، مشکلات زیادی با شوهرم دارم، هیچ وقت نه اون منو دوست داشته نه من اونو. یه دختر دو سال و نیمه دارم که بدبختانه شاهد دعواهای ماست. چند بار از خونه بیرونش کردم. دادخواست طلاق، نفقه و مهریه دادم که به هیچ جا نرسیده. یکسال درگیرش بودم. از کارم باید مرخصی میگرفتم آخر هر سه چهار ماه یه بار سیصد تومن میداد. از همه چی بیشتر فحشایی که بهم میده دردم میاره. قبلا کتکم میزد بعد اون همه پزشکی قانونی رفتن حالا دیگه نمیزنه. امروز لب تاپمو برداشت که پرتش کنه بشکنه. وسایلای خونه رو من خریدم اون تو هیچی کمک نمیکنه. اون وقت وقتی بشکنه خیلی عصبانی میشم. به خودم و بابام مخصوصا خیلی فحش میده. امروز بهش گفتم من نه مهریه میخوام بچه مو هم بهت میدم. چیز دیگه ای هم اگه میخوای بگو بهت بدم بریم طلاق بگیریم، به چه دردت میخوره منو نگه داری اذیت کنی. گفت نمیدونم. بهش گفتم یا طلاق میدی یا خودکشی میکنم در هر صورت دیگه تو زندگی تو نیستم. واقعا خسته شدم. هر روز دعا میکنم که خبر مرگشو بشنوم.
خونه برا خودته؟
بمیرم برای اون بچه فقط
درکت می کنم فحاشی وبددلی غیرقابل درمانن
واقعا زندگی ب اینجاها میرسه؟
شرطهایی که گذاشتی مسخره بوده
فکر کردم یه زن قوی هستی ولی تهدید به خودکشی کار ضعیفترینهاست
همو نمی خواین اون بچه پس ازکجا اومده
منم فحاشم و هر چقدم ک ب خودم و طرف مقابلم قول میدم بددهنی بزارم کنار متاسفانه کافیه یکم ناراحت شم یا بحث بشه هر چی از دهنم در میاد بی ختیار میگم
اگ برای کنترل این موصوع راهکاری دارید ب منم بگین
طفلی دخترت😞
خدا کمکت کنه . وقتی همه راهها رو رفتی و ادم نشده برو درخواست طلاق بده عزیزم هیچی ارزش نداره جوونی و سلامتیتو ازت بگیره
به خاطر بچت به فحشهاش بی تفاوت باش آدمایی مث اینو باید بی محلی کنی بزار خودشو خالی کنه با اون فحشها چیزی از پدر و مادرت کم نمیشه و اونا هم نیستن بشنون به خاطر بچت سکوت کن امتحانش ضرری نداره ،دوما قبل از اینکه بیاد وسایلای گرونتو از جلو دستش جمع کن
