من خیلی دختر خوبی هستم هیچوقت نه با پسری بودم نه زندگی کسی رو براش جهنم کردم نه توکار کسی دخالت کردم ولی خدا خیلی عذابم میده وقتی من بنده خوبی بودم چرا اذیتم میکنه؟ خانواده م خیلی عذابم میدن بخاطر اونا دوقطبی گرفتم چشام ضعیف شده بس گریه کردم هیچکدوم منو نمیفهمن انگار وجود ندارم هیشکی افسردگی حاد منو نمیفهمه مامانم میگه پول نداریم بریم واسه درمان دو قطبی ت پول نداشتم قرص بخرم دارم بدتر میشم
امروز روز پدره پدرم 13ساله که نیست دلم براش تنگ شده اگه بابا داشتم حالم این نبود
چرا من ؟؟؟؟ من آزار برای هیشکی ندارم نمازمم میخونم
