دعواهاتون رو چجوری جمع و جور میکنید که کار به جاهای باریک نکشه صفحه 2

مدیر استارتر

عضویت: 1397/11/05

تعداد پست: 525

کلا یکی از تکنیکای کنترل عصبانیت اینه که اون لحظه مجیطو ترک کنی بعد که اروم شدی در‌مورد مشکل حرف بزن ...

من خونه نبودم همین اومدم خونه آتیش شعله ور شد کاراش و خونسردی ش و حق به جانب بودنش منو تا مرز جنون میبره

1398/12/17

|

23:01

مدیر استارتر

عضویت: 1397/11/05

تعداد پست: 525

ولی من بعدش راحت میشم که همه چی گفتم بهش البته خیلی کم پیش میاد چنین دعوایی بشه ... هروقتم مقصر بودم ...

منم زیاد از این تکنیک استفاده کردم ولی این دفعه جواب نمیده دیشب تو خواب ناله کردم نمیدونم نشنید یا نیومد

1398/12/17

|

23:03

همیشه_مسافر

عضویت: 1398/05/25

تعداد پست: 18639

چیکنم یعنی

خودتو بزن به غش و ضعف و افت فشار اینا🙈

اینجا چکار میکنم من🔫🐴تاپیکها و پستها رو با دقت نمیخونم ببخشید🔫🐴 به نی نی یار میگم چرا ترکوندینم میگه واسه گذاشتن ایموجی خنده (ر.ک به تنها تاپیکم صفحه ۳ ) شما تو تاپیکای انفجاری صدام کنید من قول میدم با گریه بیام پیتیکوووححححههههه😍😍😍🐎🐎🐎

1398/12/17

|

23:03

تبسم67

عضویت: 1396/07/04

تعداد پست: 5614

منم زیاد از این تکنیک استفاده کردم ولی این دفعه جواب نمیده دیشب تو خواب ناله کردم نمیدونم نشنید یا ن ...

خودتو اذیت نکن چندروز بگذره خودش پیش قدم میشه ، بهش بگو کارت از روی عصبانیت بوده ضمن اینکه مردها بخاطر رابطه هم که شده تحمل قهر طولانی ندارن

❤پسرم تو آرزوی برآورده شده منی❤ ⚘خدایا شکرت⚘

1398/12/17

|

23:05

مدیر استارتر

عضویت: 1397/11/05

تعداد پست: 525

می که من زن ندیدم دشت رو شوهرش بلند کنه

1398/12/17

|

23:05

مدیر استارتر

عضویت: 1397/11/05

تعداد پست: 525

من دیوونه بازی در میارم همسرم می‌ترسه بیخیال میشه

من دیوونه بازی درآوردم خیلی بد شد روز پدری هم خودشو گرفتار کرد هم منو چجوری فردا برم خونه پدرم 😭

1398/12/17

|

23:07

mamanealijoon

عضویت: 1397/09/27

تعداد پست: 27950

من دیوونه بازی درآوردم خیلی بد شد روز پدری هم خودشو گرفتار کرد هم منو چجوری فردا برم خونه پدرم 😭

من دیوونه بازیم در حدی هست که مهتابی زدم تو سرمو و سر شوهرمو کوبیدم تو در کمد دیواری

تیرماه اسلیو انجام دادم.اگه سوالی دارید خوشحال میشم کمکتون کنم.وزن اولیه۱۰۷ و وزن یک ماهگی عمل۹۲

1398/12/17

|

23:10

ارساممممممم

عضویت: 1398/04/27

تعداد پست: 2432

فقط میگم بسه توراست میگی اصلانم باهاش بحث نمیکنم😒😒😒

فرزندم، دلبندم، عزیزتر از جانم از ملالتهای این روزهای مادری ام برایت میگویم... از این روزها که از صبح باید به دنبال پاهای کوچک و لرزان تو بدوم و دستت را بگیرم تا زمین نخوری. به کارهای روی زمین مانده ام نمیرسم این روزها که اتاقها را یکی یکی دنبال من می آیی، به پاهایم آویزان میشوی و آن قدر نق میزنی تا بغلت کنم، تا آرام شوی. این روزها فنجان چایم را که دیگر یخ کرده، از دسترست دور میکنم تا مبادا دستهای کنجکاوت آن را بشکند. با ناراحتی و ناامیدی سر برگرداندنت را میبینم که سوپت را نمیخوری و کلافه میشوم از اینکه غذایت را بیرون میریزی. هرروز صبح جارو میکشم، گردگیری میکنم، خانه را تمیز میکنم و شب با خانه ای منفجر شده و اعصابی خراب به خواب میروم. روزها میگذرد که یک فرصت برای خلوت و استراحت پیدا نمیکنم و باز هم به کارهای مانده ام نمیرسم... امشب یک دل سیر گریه کردم. امشب با همین فکر ها تو را در آغوش کشیدم و خدا را شکرکردم و به روزها و سالهای پیش رو فکر کردم و غصه مبهمی قلبم را فشرد...تو روزی آنقدر بزرگ خواهی شد که دیگر در آغوش من جا نمیشوی و آنقدر پاهایت قوت خواهد گرفت که قدم قدم از من دور میشوی و من مینشینم و نگاه میکنم و آه... روزگاری باید با خودم خلوت کنم و ساعتها را بشمارم تا تو از راه بیایی و من یک فنجان چای تازه دم برایت بیاورم و به حرفهایت با جان گوش بسپرم تا چای از دهن بیفتد.... روزی میرسد که از این اتاق به آن اتاق بروم و خانه ای را که تو در آن نیستی تمیز کنم. و خانه ای که برق میزند و روزها تمیز میماند، بزرگ شدن تو را بیرحمانه به چشمم بیآورد. روزی خواهد رسید که تو بزرگ میشوی، شاید آن روز دیگر جیغ نزنی، بلند نخندی، همه چیز را به هم نریزی... شاید آن روز من دلم لک بزند برای امروز... روزی خواهد رسید که من حسرت امشبهایی را بخورم که چای نخورده و با سردرد و گردن درد و با فکر خانه به هم ریخته و سوپ و بازی و... به خواب میروم... شاید روزی آغوشم درد بگیرد، این روزها دارد از من یک مادر به شدت بغلی میسازد...! این روزها فهمیدم باید از تک تک لحظه هایم لذت ببرم....

1398/12/17

|

23:12

مدیر استارتر

عضویت: 1397/11/05

تعداد پست: 525

من دیوونه بازیم در حدی هست که مهتابی زدم تو سرمو و سر شوهرمو کوبیدم تو در کمد دیواری

یا خدا من دوتا لیوان شکستم شوهرم میگفت دیوونه ای

1398/12/17

|

23:13

مدیر استارتر

عضویت: 1397/11/05

تعداد پست: 525

من دیوونه بازیم در حدی هست که مهتابی زدم تو سرمو و سر شوهرمو کوبیدم تو در کمد دیواری

سرت چیشد

1398/12/17

|

23:14

mamanealijoon

عضویت: 1397/09/27

تعداد پست: 27950

سرت چیشد

سر خودم هیچی سر شوهرم خونی شد و زخم شد آخه در کمد دیواری شکست

تیرماه اسلیو انجام دادم.اگه سوالی دارید خوشحال میشم کمکتون کنم.وزن اولیه۱۰۷ و وزن یک ماهگی عمل۹۲

1398/12/17

|

23:15

مدیر استارتر

عضویت: 1397/11/05

تعداد پست: 525

فقط میگم بسه توراست میگی اصلانم باهاش بحث نمیکنم😒😒😒

خیلی عاقلی خوش به حالت

آخه چطوری الان جمعش کنم که هم خودش به اشتباهش پی ببره هم بیخیال کارای من بشه

1398/12/17

|

23:16

مدیر استارتر

عضویت: 1397/11/05

تعداد پست: 525

سر خودم هیچی سر شوهرم خونی شد و زخم شد آخه در کمد دیواری شکست

بعدش چطوری آشتی کردید میشه بهم بگی 😭😭😭😭

1398/12/17

|

23:17

ارساممممممم

عضویت: 1398/04/27

تعداد پست: 2432

خیلی عاقلی خوش به حالت آخه چطوری الان جمعش کنم که هم خودش به اشتباهش پی ببره هم بیخیال کارای ...

ببین فقط سعی کن حمله کنی...سعی کن اونو مقصر جلوه بدی😐😐شوهر من همیشه اینکارو میکنه فقط حرف خودشو میزنه منم مجبور به تسلیم میشم...سعی نکن دفاع کنی بیشتر حمله کن 😑😑😑خدا به دور چه جنگی قرار راه بندازم من

فرزندم، دلبندم، عزیزتر از جانم از ملالتهای این روزهای مادری ام برایت میگویم... از این روزها که از صبح باید به دنبال پاهای کوچک و لرزان تو بدوم و دستت را بگیرم تا زمین نخوری. به کارهای روی زمین مانده ام نمیرسم این روزها که اتاقها را یکی یکی دنبال من می آیی، به پاهایم آویزان میشوی و آن قدر نق میزنی تا بغلت کنم، تا آرام شوی. این روزها فنجان چایم را که دیگر یخ کرده، از دسترست دور میکنم تا مبادا دستهای کنجکاوت آن را بشکند. با ناراحتی و ناامیدی سر برگرداندنت را میبینم که سوپت را نمیخوری و کلافه میشوم از اینکه غذایت را بیرون میریزی. هرروز صبح جارو میکشم، گردگیری میکنم، خانه را تمیز میکنم و شب با خانه ای منفجر شده و اعصابی خراب به خواب میروم. روزها میگذرد که یک فرصت برای خلوت و استراحت پیدا نمیکنم و باز هم به کارهای مانده ام نمیرسم... امشب یک دل سیر گریه کردم. امشب با همین فکر ها تو را در آغوش کشیدم و خدا را شکرکردم و به روزها و سالهای پیش رو فکر کردم و غصه مبهمی قلبم را فشرد...تو روزی آنقدر بزرگ خواهی شد که دیگر در آغوش من جا نمیشوی و آنقدر پاهایت قوت خواهد گرفت که قدم قدم از من دور میشوی و من مینشینم و نگاه میکنم و آه... روزگاری باید با خودم خلوت کنم و ساعتها را بشمارم تا تو از راه بیایی و من یک فنجان چای تازه دم برایت بیاورم و به حرفهایت با جان گوش بسپرم تا چای از دهن بیفتد.... روزی میرسد که از این اتاق به آن اتاق بروم و خانه ای را که تو در آن نیستی تمیز کنم. و خانه ای که برق میزند و روزها تمیز میماند، بزرگ شدن تو را بیرحمانه به چشمم بیآورد. روزی خواهد رسید که تو بزرگ میشوی، شاید آن روز دیگر جیغ نزنی، بلند نخندی، همه چیز را به هم نریزی... شاید آن روز من دلم لک بزند برای امروز... روزی خواهد رسید که من حسرت امشبهایی را بخورم که چای نخورده و با سردرد و گردن درد و با فکر خانه به هم ریخته و سوپ و بازی و... به خواب میروم... شاید روزی آغوشم درد بگیرد، این روزها دارد از من یک مادر به شدت بغلی میسازد...! این روزها فهمیدم باید از تک تک لحظه هایم لذت ببرم....

1398/12/17

|

23:18