سلام بچه ها این اتفاق چه ما ناراحت بشیم چه نشیم چه بهش فک کنیم چه نگنیم میوفته تنها راهی که میتونید شکستش بدید اینه که دستاتونو بشورید مدام و غذا هاتونو در باز جایی نزاری با کسی دست ندید و بیشتر از یک متر نزدیک کسی نشید تمام فوقش دور از جون همه میمیریم اصلا شما میدونستیت اون دنیا چه قد بهتر از این دنیاست من اینو نمیگم که خودتونو بندازید تو دل کرونا تا بمیرید فقط از مرگ نترسید مثبت باشید بابا فک میکنید چند نفر تو این دنیا هست که زندگیشو دوس داره خیلی کم و فک میکنید چند نفر میدونن که اون دنیا خیلی بهتر از این دنیاس خیلی خوبش اینه که اون دنیا انقد اتفاق های بد نیست ظلم نیست ستم نیست مریضی نیست خیلی چیزای بدی که این دنیا هست اونجا نیست مثبت باشید خدا نکنه کسی دچار این بیماری بشه ولی اگر کسی هم دچار بشه بدونید خدا خیلی دوسش داره که دعوتش کرده زودتر بره پیشش تمام
خدایا مارو از دست این جماعت نجات بده . کرونا داره هزاران هزار نفر رو میکشه یک عده اصرار به گل و بلبلی دارن . اینا از کرونا هم خطرناک ترن .
اون دنیا فقط واسه کساییکه این دنیا انسان و عاقل بودن خوبه نه یه سری....
والا اون دنیا کروناهم نبست😁
بچه دارین شما؟
منتظر يه متن اميدبخش تر بودم
ان شاالله همه چی بخیر میگذره
هرکی میگبره هم نمیمیره
داریم اشخاصی با بیماری های بدتر از این جنگیدن
بچه نداری که اینو راحت میگی
بدتر حالمون بد کردی که
افرین به شماواین طرزفکر وایمان قوی
فعلا برو اعصاب ندارم تا ببینم بعدا چی میشه
میخوای بمیری تنها بمیر .مثبت بافی شماها مردمو برده زیر اکسیژن. پول میگیرید که بگید اوضاع خوبه
این متن عالیه با اوضاع الانمون کاملا همخوانی داره!!👌
در روزگاران قدیم دو همسایه بودند که همیشه با هم نزاع و دعوا داشتند. یک روز با هم قرار گذاشتند که هر کدام دارویی بسازد و به دیگری بدهد تا یکی بمیرد و دیگری که میماند لااقل در آسایش زندگی کند! برای همین سکه ای به هوا انداختند و شیر و خط کردند که کدام یکی اول سم را بخورد. قرعه به نام همسایه دوم افتاد. پس همسایه اول به بازار رفت و از عطاری قوی ترین سمی که داشت را خرید و به همسایه اش داد تا بخورد.
همسایه دوم سم را سرکشید و به خانه اش رفت. قبلا به خدمتکارانش گفته بود حوض را برایش از آب گرم پر کنند و یک ظرف دوغ پر نمک هم آماده بگذارند کنار حوض. او همینکه به خانه رسید، ظرف بزرگ دوغ را سر کشید و وارد حوض شد. کمی دست و پا زد و شنا کرد و هر چه خورده بود را برگرداند و پس از آنکه معده اش تخلیه و تمیز شد، به اتاق رفت و تخت خوابید.
صبح روز بعد سالم بیدار شد و به سراغ همسایه اش رفت و گفت: من جان سالم به در بردم، حالا نوبت من است که سمی بسازم و طبق قرار تو آن را بخوری.
او به بازار رفت و نمد بزرگی خرید و به خانه برد. خدمتکارانش را هم صدا کرد و به آنها گفت که از حالا فقط کارتان این است که از صبح تا غروب این نمد را با چوب بکوبید!
همسایه اول هرروز میشنید که مرد همسایه که در تدارک تهیه سم است!!! از صبح تا شب مواد سم را میکوبد. با هر ضربه و هر صدا که میشنید نگرانی و ترسش بیشتر میشد و پیش خودش به سم مهلکی که داشتند برایش تهیه میکردند فکر میکرد. کم کم نگرانی و ترس همه ی وجودش را گرفت و آسایشی برایش نماند. شبها ترس، خواب از چشمانش ربوده بود و روزها با هر صدایی که از خانه ی همسایه میشنید دلهره اش بیشتر میشد و تشویش سراسر وجودش را میگرفت. هر چوبی که بر نمد کوبیده میشد برای او ضربه ای بود که در نظرش سم را مهلک تر میکرد.
روز سوم خبر رسید که مرده است. او قبل از اینکه سمی بخورد، از ترس مرده بود!!
این داستان حکایت این روزهای بعضی از ماست. کرونا یا هر بیماری دیگری مادامیکه روحیه ی ما شاداب و سرزنده باشد قوی نیست. خیلی ها مغلوب استرس و نگرانی میشوند تا خود بیماری.لطفا خبرهای بد را نشر ندهیم و تلاشمان فقط آگاهی دادن در مورد پیشگیری و درمان باشد.
یک عزم همگانی برای عبور از این بحران لازم است. بیایید خودمان به فکر باشیم و فقط اخبار و اطلاعات درست را نشر دهیم.
برای شروع همین متن را برای دیگرانی که دوستشان داریم بفرستیم
