بخاطر شرایط بد و سخت زندگیم خیلی بی احساسم
انگار اصلا دختر نیستم خیلی روحیات پسرونه دارم البته بعضی پسرا احساساتی هستن که من نیستم
شدیدا درونگرام و ساکت
سرم همش تو کاره خودمه البته میدونم که این خیلی چیز خوبیه
یعنی من تاحالا حسادت رو تجربه نکردم چون برام هیچی مهم نبوده
نمیدونم چیکار کنم احساس میکنم زندگیم جوری نیست که میخوام
فقط نشستم درس میخونم و ورزش میکنم دیگ هیچییی
جز دانشگاه دیگ هیچجا نمیرم
البته دوست دارم برم اما شرایطش رو ندارم
نمیدونم چیکار کنم از بابام ناراحتم هیچ وقت نمیبخشمش بخاطر این حالم
دختر بزرگ کردن اینجوری نیست
