الهه های ایران باستان🗿 سری دوم🌞 دیانا یا دایانا دیانا در نزد رومیان قدیم الهۀ ماه و جنگلها و حامی زنان در هنگام زاییدن است او را بهصورت زنی که لباس صیادان در تن و کمان و جعبۀ تیری در دست داشت مجسم میساختند. دیانا در معبدش در رم بعنوان الهه ٔ باکره مورد احترام بود وی بدستور پدر نمی بایست ازدواج کند. ژوپیتر ( پدر دیانا) تیرهایی بدو داد و موکبی از پریان را همراه او کرد و او را ملکه جنگلها و یا ربه النوع جنگل ساخت . مشغولیت عمده او شکار بود تا اینکه عاشق اندیمیون چوپان گردید. دیانا در اوستای مقدس زرتشت به معنای پاک و منزه ، نیکویی بخش و یا نیکویی دهنده است. واژه دین و د یانت از دائنای اوستایی و دیانای لاتین ، از زبان سانسکریت سرچشمه گرفته وبه مفهوم وجدان بیدار و نهایت اخلاق انسانی است در ایران قدیم دیانا را با آناهیتا مطابقت میداده اند و در افسانه های یونانی ، با آرتمیس برابر می کردند دیانا همچنین در فرهنگ لاتین به معنای بهترین آفریده خدا ، الهه نیکی و بخشش و بخشنده است. دیانا که غالباً با این اسم در ادبیات جهان نامه برده می شود ، از قدیم تا امروز مورد توجه و علاقه خاص هنرمندان بوده و آنقدر آثار شعر و نثر و تابلو و مجسمه های بدیع و شاهکارهای عالی هنر و ادب درباره او بوجود آمده که در مورد هیچ یک از خدایان بغیر از زهره (ونوس) نظیر ندارد دیانا در زبان فرانسوی Diane نوشته می شود
باران بهانه است
آسمان را هوس بوسه زدن بر خاک است