میدونی عزیزم همه دعواهای ما هم سر خونوادشه. پسره کوچکه خیلی احساس مسولیت میکنه. وگرنه اصلا واسه من کم نمیذاره. میدونی انگار هم خونه ایم. اون اوایل خیلی زیاد سر خونوادش دعوا کردیم. دیگه انگار زده شدم. قبل ازدواج خیلی گرم مزاج بودم ولی الانننن متنفرم
وااای دقیقا مثل من
من سال اول ازدواج در حد کتک کاری جنگ داشتیم اما الان عین خیالمم نیی عین سنگ شدم همیشه ارزوم بود به همه چی بی تفاوت باشم الان که شدم میفهمم چه جهنمیه
بخاطر مامانمم دل ندارم بگم طلاق چون میدونم میشم غصه زندگیش
البته الان آرومیم وگرنه اوایل مثل سگ و گربه بودیم چون خیلی وابسته خانوادش بود خیلی جاها دلم شکست الانم سعی میکنم یادم بره اما یه وقتایی خیلی سخته
اتفاقا منم بخاطر پدر مادرم. ولی اشتباس. اونا میدونن خنده هام از ته دل نیس ولی..
همش از نیش و کنایه مردم میترسن. متاسفانه چون شوهرمم خیلییی خوبه و با شخصیته همه فامیلامون ازش تعزیف میکنن ولی از دل زندگی من خبر ندارن. فقط حفظ ظاهر میکنم. اگه خونوادم نبودن خیلی راحت جدا میشدم. یه بار قهر کردم رفتم خونه بابام. مادرم اینقد گریه کرد دست از پا درازتر برگشتم
عزیزم باید برم شام بخوریم. خواستی درخواست دوستی میدم قبول کن. فعدا
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
48 ثانیه پیش
49 ثانیه پیش
51 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
