همش یجوری ام
بیحالم
بی حوصلم
خواب الو ام
در کل حس خاصی ندارم
چیکار کنم
همیشه خداهم حوصلم سررفته اس
هیچکسی رو هم ندارم باهاش درد دل کنم
حرف بزنم
خوش باشم باهاش
منم مث تو بودم فهمیدم باردارمو ازعلاعم های بترداری بود
اگه میخوای حالا درد ودل کن دلت وا شه یکم
اخ الهی قربونت شم هرچی دلت میخواد بگو
خدانکنه
من ماه دیگه میشم۲۲ساله
۱۷سالم بود عاشق یه پسری شدم
بامخالفت های شدید خونوادم باهاش تو ۱۸سالگی ازدواج کردم
اوایل خیل خوب بودیم هم باهم هم باخونواده ها
بعد شوهرم شروع کرد من میخوام فلان جور باشی پدرم اینا گفتن نه نمیشه
بعد خونوادم کلی گیر دادن به همه چیزمون حتی چیزای ساده رو برام بزرگش میکردن منم هم دلسر میشدم هم باشوهرم دعوا میکردم
کم کم اختلاف بین خونوادمو شوهرم شروع شد
تا جایی که تو عقد من مهمون میرفتم خونه بابام و شوهرمم نمیومد منو از دم در میرسوند از دم درم برمیداشت
خب گلم الان رابطت با شوهرت چطوره
بعدش دیگه اختلافا بیشتر شد
بحث شد
دعواشون شد
بابام گف جهیزیه نمیدم بهت
شوهرم از کار بیکارشد
از بیکاری و عصابش افتاد تو خط مشروب
خیلی اسرار کردم نخور ولی گوش نداد
باخونوادم قطع رابطه کردیم بدون جهیزیه اومد خونه مادرشوهرم که خونشون دوبلکس ماننده و بالا ماییم و پایین اونا
همیشه حتی ی بحث کوچیک باشه یا بزرگ بین خودمون باشه حل میشه فوری ولی وهمیشه بابا و مامان که کنارمونن دخالت میکنن بحث بزرگتر میشه و دعوامون میشه
از یه طرف ۲ماه پیش شوهرم با ماشبن تصادف کرد ماشین۲۵تومن خرج دراورده
منم مث توام حالم ازخودم بهم میخوره همیشه خدا هم بدنم دردمیکنه هوووف
کاش هیچوقت نمیذاشتی خانواده هاتون دخالت کنن دعواهارو بین خودتون حل میکردین
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
16 ثانیه پیش
16 ثانیه پیش
17 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
