داستان زندگی منی که واسه خودمم هنوز غریبه

بچه ها اگر میخونید بزارم بقیه اش رو 

جان ؟

😁

من متوجه منظورش نشدم 

خلاصه کار ب جایی میرسه  که دختره درخواست طلاق میده و تمام وسایل های خونه رو خالی میکنه و میبره

دوستان تا اینجا داستان زندگی مامان بابام بود از اینجا منم هستم ( میدونم ب مادرم میگم دختره هههههه)

بلاخره  جدا میشن و بجه ب دنیا میاد یکی میگه مادرم گفته بهش شیر نمیدم مهرش ب دلم نشینه یکی میگه  ن شیر نداشته بهت بده هنوزم راست دروغ این ماجرا رو نمیدونم

خلاصه تا ۱۱ ماهگی پیش مادرم بودم بعد از ۱۱ ماهگی بخاطر اعتیاد پدرم ک تازه توش گرفتارشده بود حضانت من ب پدر پدرم رسید و اون منو ب فرزندی قبول کرد یک سال طول نکشید که بابام زن‌گرفت و مادرم شوهرکرد زن بابام از همون بچگی گاه بیگاه منو کتک میزد و ازم کار میکشید دور از چشم بقیه منم بهشون ک میگفتم بابام اونو دعوا میکرده و این باعث نفرت بیشتر این زن میشد چند سال گذشت من ۸ الی ۹ ساله بودم و پدربزرگم مریض بد حال شد و کارش ب بیمارستان کشید منم از ترس اینکه مادربزرگم منو تنها پیش این زن نذاره ب دست اون و خودم نخ میبستم که بیدار بشم اما هیچوقت بیدار نمیشدم ک منو ببره و همیشه مجبور بودم کار کنم تو خونه ازم توقع زیادی داشت ظرف جارو و...... خلاصه کلام پدر بزرگه مرد مادر بزرگم با اینکه کم سن سال بودم جهزیه منو کامل میکرد بچه ها بخدا از بس سختی کشیدم خدا دوست نداشت یادم بمونه گذشته رو اما اینجور ک شنیدم خیلی خیلی  منو دوست داشته و چیزی کم نگذاشته بود برام هم مادر بزرگم هم پدر بزرگم  ،بعد ۸ ماه مادر بزرگم میمیره من بعد از یکسال بخاطر مشکلاتم با زن بابام میرم بهزیستی اونجا هم مشکلات خودشو داشت ۱۰ ساله بودم فک کنم، یه دختر خوشکل و ساده تعریف از خود نباشه .

بیشتر سادگیم منو اذیت میکرد خسته میشدم از خودم بچه های اونجا حدود ۱۶ نفر بودن اما همه هم، بد نبودن بد ،خوب داشتن خلاصه؛اینکه یکی از اون دخترا خیلی اذیتم میکرد و خیلی ازش میترسیدم سریع قهر میکرد حرف نمیزد. منم تا الان که بازم ب این سن رسیدم بدم میاد کسی باهام قهر کنه

برام سخت میشد تحمل کارهاش خلاصه اینم شد یه عادت دیگه تحملش میکردم نا گفته نماند خیلی خیلی بهمون رسیدگی میشد کنار هم بودن رو دوست داشتیم اینقدر ما چند نفر باهم خوب بودیم که نگو بلاخره بقیه رو نمیدونم یکی مثل من غصه بی مادری رو نمیکشید کلا از فاز خانواده اومدم بیرون بچه ها شاید باورتون نشه اما من قسم میخورم بخدا که نمیدونم چرا اما ذره ایی از خاطرات بچگیم یادم نیست که چیکار میکردیم کجا میرفتیم اصلا اصلا بچگیم منظورم بهزیستی هم هست اصلا از هیچ کجا خاطره ایی تو ذهنم نیست که تعریف بخوام بکنم بعضی وقتها یادم میاد کجا رفتیم گردش اما جز ب جزش رو یادم نیست

خلاصه اینکه کمکم بزرگ شدم رسیدم مقطع راهنمایی یه دختر پایه و یه جورایی شوخ اینقدری من شوخ بودم که کل مدرسه منو میشناختن از خوب تا بد با همه شوخی میکردم راحت بودم باهاشون حتی معلم ها هم منو دوست داشتن بچه های مرکز ما ناراحت میشدن که بگن بچه بهزیستی هستیم اما من نه رک میگفتم مادر ندارم پدرمم حس کن ندارم تو بهزیستی ام خلاصه که نصف دعوامون بخاطر همین بود و  گذشت 😂😂😂😂

دوستای خوبی برا خودم پیدا کرده بودم جوری که اکر ما سه تا یه جا بودیم مدرسه رو هوا میرفت شوخی هامون چی بود بچه ها راه میرفتن شلوارشون میکشیدیم پایین فراااااار تو دهنمون پر از دوغ بود میریختیم رو هم بالاخره این چیزا جز محدود خاطراتمه ک مبهمه

بخاطر همین شیطنت های ما سه تا بهونه ایی شد که مقطع دبیرستان رو یکجا نباشیم دبیرستان چسبیده بود ب راهنمایی ما و کما کان از من و فضولی هام خبر داشت و مثل اینکه منو قبول نکرده البته اینم بهم گفتن ک قبولت نکردن اما نمیدونم شاید خودشون منو بردن یه مدرسه دیکه 😂😂😂 خلاصه خواهرا اون مدرسه هم دست کمی از این نداشت پایه های بزرگتر هم عاشق منو تیپم میشدن ههههه خودم خنده ام میگیره از کارام  پاچه شلوارم رو تنگ کرده بودم کفش اسپرت کیف اسپرت یه هد میبستم از بالاش موهام معلوم بود که بخاطر همین معروف شدم ب فوکولی بچه ها من بیشتر شوخی ها و کارهامون رو سانسور کردم چون چیز مهمی نداشت بچه ها منم بدون مهر بدون محبت بزرگ شدم خیلی جاها حرف ناحق شنیدم بعصی جاها  خیلی تو سری خوردم بعضی وقتها این دلم مثل شیشه هزار تیکه میشد و بازم میریختم تو خودم الان هم همینطوره شب روز گریه میکنم برا مادری که یک شب پیشش نخوابیدم نمیدونم چی دوست داره چی دوست نداره واسه مادری که یکبار تولدم رو تبریک نگفت بچه ها فکر نکنید من ندیدمش

بلکه دیدمش خونه اش میرفتم در حد ۱۰ دقیقه میگفت بیاتو برو تو اتاق دخترم بازی کنید از جلو مهربونه خیلی اما زنگ نمیزنه میگه شوهرم راضی نیست بچه ها من الان ۲۴ سالمه عروس یه شهر دیگه شدم و بچه دارم بینهایت شوهرم خوبه اما با خواهرش یکم مشکل دارم چون اونم منو شناخت که یه ادم ساده ام و دائم قهر میکنه یا زنگ میزنه چیز بارم میکنه اینو گفتم تا بدونید بلاخره ب سرانجام رسیدم اما نمیدونم چه اینده ایی در انتظارمه دوست ندارم منم بشم مثل مادرم بچمو ول کنم برم بخاطر همین تمام سختی هارو ب جون میکشم دوستان گلم اینم یه تیکه از زندگی من امیدوارم که ازنوشتنم راضی بوده باشین خلاصه که من نویسنده نیستم هههههه