از اول ازدواجم عقیده داشتم پیش از بچه داری باید ۳کار بکنم.
اول اینکه آنقدر با شوهرم به تفاهم رسیده باشیم که دیگه دعوایی نداشته باشیم، و نهایت دعوامون بحثای کوچیک باشه و در واقع زندگیم به ثبات رسیده باشه.
دوم اینکه آنقدر از نظر مالی تامین باشم که بچم حسرت چیزی رو نداشته باشه هیچوقت و اگر یه روز من و شوهرم تو این دنیا نبودیم بچم آنقدر مال و اموال داشته باشه که محتاج کسی نباشه.
و سوم اینه آنقدر تفریح کرده باشم که با خونه نشین شدن بعد از به دنیا اومدن بچه افسردگی نگیرم و حسرت نخورم که چرا تا میتونستم نرفتم تفریح.
به همه این ۳شرط بعد از ۶سال زندگی مشترک رسیدم و الان نینیم ۵ماهشه و کنارم خوابیده داره پستونک میخوره