شوهرم گفت چون کسی رونداری موندی سرم

تودعوا هرچندیه بحث ساده ومعمولی خیلی فحش میده    بددهنیش تودعواها شده مایه ی عذابم    یابه قبرپدرمادرم  یابه خودم وجدوآبادم   خلاصه  امروزم ازظهروقتی اومد حال نداشت  بچه هم نمیخوابیدتوخونه واسه خودش بازی میکرد  اصلاکاری به کاراون نداشت    

الکی بهونه کرد   بردم اتاق بخوابونم  دیدم خودش پسرمونو صداکرد بوسید ازش معذرت خواست که سرش دادزده حالایکسالشه ها😦

بعدنیم ساعت که بچه خوابید به من گفت تلویزیونوخاموش کن    مم نگاه میکردم ولی نخواستم بحث کنه  زودخاموش کردم    پتوروکشیدم سرم پیش پسرم‌بخوابم گفت به زور تحمل کردم دیدم کسیونداری  جاییم نداری آخه بری   چجوربیرونت کنم   

دوسه بارم همچین‌چیزی گفته ولی تودعوای شدید    نه اینجوری خودبخود    

اونقدرقلبموشکسته  دیگه حتی گریه مم نمیگیره    بدترین درده واسه یه خانوم که حتی نتونه گریه کنه   یعنی اونقدررر جون سخت شدم‌که نمیتونم حتی گریه کنم

یه بارگفتم گفت بخاطر اینگه گناهم اومد     حالامن بدبخت یه آپارتمان کوچیک داشتم   حقوق ازپدرم داشتم  احتیاجی به این نداشتم اصلا    الان اپارتمانمم وطلاهامم وقتی بارداربودم بیکارشدهفت ماه فروخت اونم خورد    هیچی ندهرم  برم فقط حقوق پدرمه

وقتایی که خوبه هرشب بیرونیم‌باماشین  شام ببره رستوران خرج کنه واسه من وبچه    یاوقتی مریضم خودش ازبیرون غذامیگیره میگه توبخواب    این اخلاقارم داره  خداییش

ولی این حرفاش گندمیزنه به محبتاش

هی خوبیاشو یادم میارم بگم خوبه

امابعدهی اون حرفش یادم میادباخودم‌میگم محبتاشم ازروی عشق نیست  ازروی اینه که دلش میسوزه

چیکارکنم بنظرتون؟

بازخوبه شماپدرت هست خداروشکررر    این دیگه مطمئنه هیچچچکس نیست پشتم اینجوری خوردم میکنه 

من یه دختر شادبودم  تودانشگاه کلی رفیق بودم هرجامیرفتم کلی دورمومیگرفتن بخاطرانرژی زیادم

اماالان‌منوتبدیل کرده به یه زن افسرده که با۲۹سال سن انگاریه زن ۳۸ ۴۰ ساله م    خسته م‌همیشه  ذوق ندارم دیگه واسه هیچی   ازترسش هیچی نمیتونم بکنم     حتی واسه شب یلدا برنامه بریزم‌تواونم دخالت میکنه    تودسری که میخوام درست کنم واسه مهمون   استقلالمو توکوچیکترین کارازدستم گرفته