دعای عظیم الشان نور(براورده شدن حاجات بزرگ)

بسم الله الرحمن الرحیم

شرح دعای عظیم الشأن نور

از مهج الدعوات نقل شده است با شرح و بسط که مختصرش این است:حضرت امیرالمومنین(ع) فرمودند که هرکه در هر روز یکبار یا در سالی یکبار یا در عمر خود یک مرتبه این دعا را بخواند مراد هر دو جهان او برآید و او را از هیچ آفریدهبیم نباشد، زینهار که به همه کس نیآموزید که به حرام بیازمایند نعوذبالله و از جمله خواص این دعا آن است که خواننده اش پیوسته در نظر خلایق عزیز و مکرم گردد و از تهمت و غیبت و مذلّت ایمن باشد و از منت مردم آسوده شود و از شرّ دشمنان و حسودان و منافقان در امان باشد و کارهای بسته او گشاده گردد و دشمن بر او ظفر نیابد و قرض او ادا شود و محتاج مردم نگردد و در نظر پادشاه عزیز باشد و سِحر ساحران در وی کارگر نشود و از وسوسه شیطان ایمن باشد و هرکاری که پیش گیرد خدای تعالی او را مدد و نصرت کند و افراد هر خانه که این دعا در آن باشد از خستگی و مرگ مفاجات ایمن باشند و در آن خانه برکت و نعمت بسیار باشد و هرگز برکت از آن خانه بیرون نرود و قحطی در آن خانه راه نیابد و اگر عزیزی در سفر دارد روز دوشنبه و پنجشنبه و جمعه این دعا را بخواند در همان چند روزه آن مسافر به سلامت باز گردد به حرمت این دعا و اگر به سفر رود این دعا را با خود دارد تا جان و مالش محفوظ باشد و دشمن بر وی ظفر نیابد و اگر درویش باشد توانگر شود تا به زیارت کعبه رود و اگر فاسق باشد عابد شود و اگر شارب الخمر باشد خدای تعالی او را توبه نصوح کرامت فرماید و هرکس این دعا را با خود دارد محبوب القلوب و مقبول طبع جمیع مردم گردد و اگر کسی در جنگ با خود دارد البته بر دشمن ظفر یابد و منصور گردد و از زخم تیر و شمشیر و نیزه و کارد و خطای اسب در امان باشد و هر که با خود دارد از شر آدم و دیو و درنده و سگ و دیوانه و جمیع موذیان در حفظ و امان الهی باشد و هر کس از روی اخلاص و اعتقاد درست بخواند و شک نیاورد به مقصود و مدعای خود برسد و در روایت دیگر از حضرت امیرالمومنین علیه السلام مروی است که فرمود: هرکس دعای نور را در عمر خود یکبار بخواند حقتعالی از گناهان [او] درگذرد به برکت این دعا و اگر در جایی صاعقه یا زلزله و انواع بلاها نعوذبالله از غضب خدای تعالی حادث شود چون این دعا را خوانند همه بلاها دفع خواهد شد و این دعا را عزیز و محترم باید داشت چنانکه مشروط است که این دعا را با مُشک و زعفران بر کفن میّت نویسند ان مرده را عذاب قبر نباشد و صد هزار نور در قبر او بتابد و سؤال نکیر و منکر بر او آسان شود و هفت هزار فرشته بر سر قبر او حاضر شوند و بر دست هر یک طبقی از نور که بر سر او نثار کنند و گویند مترس و اندوه مدار که ما مونس توییم تا روز قیامت و قبر او را فراخ کنند چندانکه چشم کار کند و دری از بهشت به قبر او گشایند، دیگر جبرییل عرض کرد یا رسول الله من شرم می کنم از آن بنده که این دعا بر کفن او نوشته شده باشد و من او را عذاب کنم و نیز عرض کرد خدا می فرماید که پیش از ادم به نهصد سال این دعا را بر عرش ثبت کردم و به هیچ پیغمبری نفرستادم الاّ به امّتهای تو، هرکس آنرا به صدق دل در ماه مبارک رمضان در روز آدینه(جمعه) در هنگامی که نماز صبح را گذارده باشد و با کسی سخن نگفته باشد بخواند هر حاجتی که دارد و با کسی سخن نگفته باشد بخواند هر حاجتی که دارد حقتعالی در شب قدر که شب فیض است برآورد و چون در ماه رمضان خواند به شروطی که ذکر شد هفت هزار فرشته از مکه و هفتاد هزار از بیت المقدس جمع شوند و هر یکی را هزار سر باشد و بر هر سری هزار دهان و در هر دهان هزار زبان [که] به هر زبانی هزار تسبیح و تهلیل گویند و ثواب آن برای خواننده [دعا] باشد تا روز قیامت و اگر ثواب این دعا را ده قسمت کنی هر قسمت آن برابر کوهی به بزرگی دنیا باشد و اگر تمام ثواب آنرا شرح کنم بیشتر امت تو عاصی شوند و تکیه بر این دعا کنند و خلل در دین پیدا شود، یا رسول الله خدای تعالی می فرماید هر که آنرا بخواند هر حاجتی که میان من و او باشد روا کنم، خوشا بحال بنده ای که این دعا را در کفن خود نوشته باشد، چون روز قیامت از قبر سر برآرد هزار فرشته به استقبال او بفرستم که هریک را بیرقی از نور در دست باشد با هفتاد هزار غلام که هر یک لجام اسبی بدست که شکم آنها از دُرّ و یالشان از یاقوت سرخ و موی آنها چون گیسوی زنان و در پشت هر اسبی قبّه*ای از نور و در هر قبّه چهارصد پرده از نور آویخته میان هر قبّه هزار حوری که بر تختهای استبرق نشسته باشند و بر هر سر هزار گیسو باشد از مُشک و عنبر و زعفران و کافور با نامهای موکل نوشته، و اگر این دعا را بخواند چون سر از قبر بدارد هزار فرشته دیگر بیایند که در دست هر یک جامی که چهار گونه طعام و شیر و انگبین صاف در آن باشد و بر سر هر جامی سرپوشی از نور و بر آن سرپوشها نوشته شده باشد لا اله الاّ اللهُ محمدً رسول الله علیٌّ ولیُّ الله و این جامها را بدست وی دهند تا بیاشامد و آن فرشتگان او را می برند تا بعرصات قیامت که هر که او را بیند گوید این کدام پیغمبر است یا کدام شهید، از جانب حضرت ربالعزه ندا رسد که این نه پیغمبر است و نه شهید بلکه یکی از امّتان محمد(ص) است که دعای نور را خوانده، من او را این عطیه کرامت کرده ام یا رسول الله هرکس در این دعا شک کند ملعون دنیا و آخرت است پس جبرییل (ع) این دعا را خواند و حضرت رسول(ص) آنرا بیاموخت.

البته خاصیت این دعای جلیل القدر بسیار است و در اینجا به اختصار ذکر شد تا خواننده و نویسنده را ملال نباشد والله اعلم بالصواب.

. بِسْمِ الله الرََّحمنِ الرَّحیم

اَللّهُمَّ یانُورَ النَّورِ تَنَوَّرْتَ بِالنُّورِوَالنُّورُفی نُورِکَ یا نُورُ ، اللّهمَّ یاعَزیزُ تَعَزَّزْتَ بِالعَِّزةِ والعِزَّةُ فی عِزَّةِ عِزَّتِکَ یاعَزیزُ ، اَللّهُمَّ یا جَلیلُ تَجَلَّلْتَ بِالْجَلالِ والجَلالُ فی جَلالِ جَلالِکَ یا جَلیلُ اَللّهُمَّ یا قَدیمُ تَقَدَّمْتَ بِالْقِدَمِ وَالْقِدَمُ فی قِدَمِ قِدَمِکَ یاقَدیمُ ، اَللّهُمَّ یا قَدیرُ تَقَدَّرْتَ بِالْقُدْرَةِ وَالْقُدْرَةُ فی قُدْرَةِ قُدْرَتِکَ یا قَدیرُ اَللّهُمَّ یاوَهّابُ تَوَهَّبْتَ بِالْهَیْبَةِ وَالْهَیْبَةُ فِی هَیْبَةِ هَیْبَتِکَ یا وَهّاب اَللّهُمَّ یا عَلیْمُ تَعَلَّمْتَ بِالْعِلْمِ وَالْعِلْمُ فِی عِلْمِ عِلْمِکَ یا عَلیمُ اَللّهُمَّ یا حَکیمُ تَحَکَّمْتَ بِالْحِکْمَةِ وَالْحِکْمَةُ فِی حِکْمَةِ حِکْمَتِکَ یا حَکیمُ اَللّهُمَّ یامالِکُ تَمَلَّکْتَ بِالْمُلْکِ وَالْمَلَکُوتُ فِی مَلَکوتِ مَلَکوتِکَ یا مالِکُ اَللّهُمَّ یا قُدُّوسُ تَقَدَّسْتَ بِالْقُدْسِ وَالقُدْسُ فِی قُدْسِ قُدْسِکَ یا قُدّوسُ اَللّهُمَّ یا صَبُورُ تَصَبَّرْتَ بِالْصَبْرِ وَالْصَبْرُ فِی صَبْرِ صَبْرِکَ یا صَبور ، اَللّهُمَّ یا مَنّانُ تَمَنَّنْتَ بِالْمِنَّةِ وَالْمِنَّةُ فِی مِنَّتِ مِنَّتِکَ یا مَنّانُ اَللّهُمَّ یا فَرْدُ تَفَرَّدْتَ بِالْفَرْدِ وَالْفَرْدُ فِی فَرْدِ فَرْدِکَ یا فَرْدُ اَللّهُمَّ یا واحِِِِدُ تَوَحَّدْتَ بِالْوَحْدانِیَّةِ والْوَحْدانِیَّةُ فِی وَحدانیَّةِ وَحْدانیَّتِکَ یا واحِدُ اَللّهُمَّ یا جَمیلُ تَجَمَّلْتَ بِالْجَمالِ وَالْجَمالُ فِی جَمالِ جَمالِکَ یا جَمیلُ، اَللّهُمَّ یاسَلامُ تَسَلَّمْتَ بِالْسَّلامِ وَالْسَّلامُ فِی سَلامِ سَلامِکَ یا سَلامُ ، اَللّهُمَّ یارَبِّ تَرََبَّیْتَ بِالْرُّبُوبِیَّةِ والْرُّبُوبِیَّةُ فِی رُبُوبِیَّةِ رُبوبِیَّتِکَ یا رَبُُّ، اَللّهُمَّ یاقَهّارُ تَقَهَّرْتَ بِالْقَهْرِ وَالْقَهْرُ فِی قَهْرِ قَهْرُکَ یا قَهّارُ ، اَللّهُمَّ یا جَبّارُتَجَبَّرْتَ بِالْجَبَروتِ وَالْجَبَروتُ فِی جَبَروتِ جَبَروتِکَ یاجَبّارُ، اَللّهُمَّ یا کَریمُ تَکَرَّمْتَ بِالْکَرَمِ وَالْکَرَمُ فِی کَرَمِ کَرَمِکَ یا کَریمُ، اَللّهُمَّ یاکَبیرُتَکَبَّرْتَ بِالْکِبْرِیاءِ وَالْکِبْرِیاءُ فِی کِبْرِیاءِ کِبْرِیائِکَ یا کَبیرُ، اَللّهُمَّ یا رَحیمُ تَرَحَّمْتَ بِالرَّحْمَةِ وَالرَحْمَةُ فِی رَحْمَةِ رَحْمَتِکَ یا رَحیمُ ،اَللّهُمَّ یا عَظیمُ تَعَظَّمْتَ بِالْعَظَمَةِ والعَظَمَةُ فی عَظَمَةِ عَظَمَتِکَ یا عَظیمُ ، اَللّهُمَّ یا مَجیدُ تَمَجَّدْتَ بِالْمَجْدِ وَالْمَجْدُ فِی مَجْدِ مَجْدِکَ یا مَجیدُ ، اَللّهُمَّ یا حَلیمُ تَحَمَّلْتَ بِالْحِلمِ وَالْحِلْمُ فِی حِلْمِ حِلْمِکَ یا حَلیمُ ، اَللّهُمَّ لااله الّا اَنْتَ ،اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ، سُبْحانَ الْقَهّارِ ،سُبحانَ الْغَفّارِ، سُبحانَ الْقادِرِ، سُبحانَ العزیزِ، سُبحانَ الحَیِّ، سُبحانَ القیومِ سُبحانَ القاهرِ، سُبحانَ الجَبّارِ، سُبحانَ الصَّبِیرِ، سُبحانَ الجَبّارِالْوَهّابِ، سُبحانَ المانِع، سُبحانَ المُبِینِ ، سُبحانَ الشّافِیِ، سُبحانَ الْکافِیِ، سُبحانَ الْمُعافِیِ ، سُبحانَ الْمؤمِنِ، سُبحانَ المُهَیْمِنِ سُبحانَ الْماجِدِ، سُبحانَ الواحِدِ، سُبحانَ الاَحَدِ، سُبحانَ الرَّحْمنِ، سُبحانَ الجَلِیلِ، سُبحانَ الکَریمِ، سُبحانَ المُقَدِّمِ، سُبحانَ الْمُؤَخِّرِ، سُبحانَ الَاوَّلِ، سُبحانَ الْآخِِِرِ، سُبحانَ الظّاهِرِ، سُبحانَ الْباطِنِ ،سُبحانَ الْوافِیِ ، سُبحانَ الغَنیِّ، سُبحانَ المُغنِیِّ، سُبحانَ المُقَدِّرِ، سُبحانَ النُّورِ، سُبحانَ الْهادیِ، سُبحانَ الجَلیلِ، سُبحانَ المُجِیبِ، سُبحانَ اللهِ وَالْحَمْدُلِلّهِ ولااِلهَ الّااللهُ وَاللهُ اَکبر، سُبحانَ اللهِ المُسَمّی قَبْلَ اَنْ یُسَمّی سُبحانَ الْعَلِیِّ الْاَعْلی ، سُبحانَ اللهِ وتَعالی عَمّا یَقولُونَ عُلُواً کَبیرا، سُبحانَ ذِی الْمُلْکِ وَالْمَلَکوتِ، سُبحانَ ذِی الْعِزَّةِ وَالعَظَمَةِ وَالْهَیْبَةِ وَالْقُدْرَةِ وَالْکِبرِیاءِ وَالْجَلالِ وَالْجَبَروتِ، سُبحانَ الْمَلِکِ الْمَعْبود، سُبحانَ الْمَلِکِ المَقصود، سُبحانَ الْمَلِکِ الْحَیِّ الْعَلیمِ الْحَکیمِ الَّذی لایَنامُ ولایَفوتُ اَبَداً دائِماً باقِیاً سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّنا وَ رَبُّ الْمَلائِکَةِ وَالْرّوحِ لاِالهَ اِلّااللهُ وَحْدَهُ لاشَریکَ لَه , لَهُ الْمُلْکُ وَلَهُ الْحَمْدُ وَهوَعَلی کُلِّ شَی ءٍ قَدیرٌ، یاحَیُّ یاقَیُّومُ یاذَالْجَلالِ وَالْاِکرامِ لاالهَ اِلّا هُوَ ،عَلیهِ وَتَوَکَّلْتُ وَهُوَرَبُّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ وَلاحَوْلَ وَلاقُوَّةَ اِلّابِاللهِ الْعَلِیِّ الْعَظیمِ بِرَحْمَتِکَ یااَرْحَمَ اْلراحِمِینَ ،لااِلهَ اِلّااللهُ الْحَلِیمُ الْکَریمُ لااِلهَ اِلّااللهُ العَلِیُّ الْعَظیمُ سُبحانَ اللهِ رَبِّ الْسَّمواتِ السَّبْعِ وَرَبِّ الْاَرَضینَ الْسَّبْعِ وَما فِیهِنَّ وَمابَینَهُنَّ وَرَبِّ الْعَرْشِ الْعَظیمِ وَالْْحَمدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِینِ . یا مَن اَظْهَرَالْجَمیلَ وَسَتَرَ الْقَبِیحَ، یا مَنْ لَمْ یُؤاخِذْ بِالْجَریرَةِ وَلَم یَهْتِکِ الْسِِّتْرَ یا عَظیمَ الْعَفو یا حَسَنَ التَّجاوُزِ یا واسِعَ الْمَغفِرَةِ وَ یا باسِطَ الْیَدَیْنِ بِالرََّحْمَةِ یا صاحِبَ کُلِّ نَجْوی وَیا مُنْتَهی کُلِّ شَکْوی وَ یا مُفَرِّجَ کُلِّ کُرْبَةٍ یا مُقِیلَ کُلِّّ عَثْرَةٍ یا کَریمَ الصَفْحِ یا عَظیمَ الْمَنِّ یا مُبْتَدِءً بِالنِّعَمِ قَبْلَ اِسْتِحْقاقِها یا رَ بّاهُ یا سَیّداهُ یا غَایَةَ رَغْبَتاهُ اَسْئَلُکَ بِکَ وَبِمُحَمَّدٍ وَعَلِیٍٍّ وَفاطِمَةَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسینِ

بِمُحَمَّدٍ وَعَلِیٍٍّ وَفاطِمَةَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسینِ وَعَلی بنِ الْحُسَین وَمُحَمَّد بنِ عَلی وَجَعْفَرِبنِ مُحَمَّدٍ وَمُوسَی بنِ جَعْفَرٍ وَعَلیِّ بنِ مُوسی وَمُحَمَّدٍ بن عَلیٍٍّ وعَلیِّ بنِ مُحَمَّدٍ والحَسَنِ بن عَلیٍِ وَالْقائِمِ المَهْدِیِّ، اَلْاَئِمَّةِ الْهادِیةِ عَلَیْهِمُ الْسَّلامُ اَنْ تُصَلّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاَسْئَلُکَ یا اللهُ یااللهُ لاتُشَوِّهَ خَلْقِی بِالْنّارِ وَ اَن تَفْعَلَ بِی ما اَنْتَ اَهْلُهُ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمِینَ.