من فکر می کنم تا حدی درست باشه
چون آدم ها خانواده خودشون را هم حتی خودشون انتخاب نکردند , و ممکنه توش,کلی مشکلات باشه ولی چاره ای ندارند و با شرایطش می سازند, کاش توی زندگی متاهلی هم آدم ها فکر کنند نمیشه عوض کرد و سعی کرد اصلاح کرد,
سوختن ساختنی که ب خاطر بستن دهن مردم باشه رو قبول ندارم
رابطه نسبی رو باید سوخت و ساخت
ولی رابطه سببی رو لزومی نداره تحمل کنی
اصلا و ابدا درست نیست
یه بار زندگی میکنیم چرا باید بسازیمو بسوزیم
چرته.
بنظرم آدم باید خودشو دوست داشته باشه
شما پدر و مادرت رو خودت انتخاب نکردی ولی همسرت و زندگی جدیدت دو خودت انتخاب میکنی اگه کسی میخواد تو زندگی دومش هم گند بزنه دیگه دست خودشه نه کسه دیگه ای
اگه بچه داربن
اره اونم تا حدی ک به خوده بچه اسیب نرسه چه روحی چ جسمی!
ولی اگه بچه ندارین دلیلی برای سوختن و از بین بردن جوونیتون نداربن
موافق نیستم
آدم میتونه بمونه ولی رشد کنه که توی یه فرصت بپره
سوختن و ساختن خریت هست
سوختن رو قبول ندارم
اما ساختن رو خیلی قبول دارم
زندگیتو اونطوری که درسته و میخوای باید بسازیش
هیچ خوشی و ارامشی هلو برو تو گلو نیست
من مجردم . مادرم وسواسیه و عصبی .
دارم میسوزم و میسوزم.
کار منم به قرص اعصاب کشیده.
چی کار کنم که شرایط ازدواج برام مهیا نمیشه
یچیزایی تحملش سخته مثلا کسی که معتاده ۱۰بار ترک کنه بار یازدهم باز بره سراغ مواد سوختن و ساختن ظلمه
کسی که هوس بازه و چندبار خیانت کرده بازم سوختن و ساختن ظلمه
دست بزن داره حتی با تعهد دادن تو دادگاه درست نشه زندگی کردن باهاش خودکشی محضه
قبول ندارم همسر انتخاب ادمه اگه انتخاب ادم اشتباه باشه و نشه رابطه رو درست کرد نباید سوخت و ساخت.دلیل نمیشه ادم بخاطر انتخاب اشتباه اون اشتباه رو تا اخر عمر ادامه بده.
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
2 ثانیه پیش
5 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
