دوس پسر سابقم دوسش نداشتم باهاش بودم الان حالم بد میشه یادش میفتم .
رفتنم ب دانشگاه .
ازدواج با پسر کم سن و بی پول .
رفتن پیش جاریم برا زندگی کردن .
فعلا همینا یادم بود
دلسوزی و مهربونی زیاد با کسانی که لایق نبودند
از یه نفر خوشم میومد
بهم ابراز علاقه کرد با در جریان‌گذاشتن خانوادش و خانوادم
منم خیلی زود گفتم اوکی ....
دو روز بعد بهم گفت نمیخواد منو ........داغون شدم هیچوقتم از یادم نمیره
زیاد ندارم ولی واسه یکیشون حالم بده هفته پیش دورهمی با دوستام رفتم بیرون خیلی بیشتر ازون ک بخوریم سفارش دادیم خیلی از غذاها اصن دست نخورد من همرو آوردم شوهرم خورد الان کمی احساس ناراحتی دارم
عاشق شدن
خودم از ازدواج کردنم تو سن کم پشیمونم به شدتتت
بخشیدن دوباره
بزرگترین اشتباه من نریختن سیانور به جای شکر بود؛
یه بار تو دوران عقد، رفته بودم خونه ی همسرم، و وظیفه غذا درست کردنو به عهده گرفتم(خیر سرم) و داشتم با شور و اشتیاق غذا میپختم، و چقدر هم از خودم داشتم تعریف میکردم (بنده خداها نمیدونستن چه آشی واسشون پختم)
هیچی دیگه؛ فاجعه رخ داد و من (به جای نمک، شکر ریخته بودم تو غذا
( خب تقصیر من چیه 😟😟؟ هر دو سفیدن، اصلا چرا باید هر دو یه رنگ باشن 😣؟
خدا. ! قربون عظمتت بشم، تو که قدرتشو داشتی 💪💪چرا این ۲ تا رو شکل هم آفریدی؟
الانم دیر نشده، پاشو رنگ یکیشونو عوض کن، (رنگ پیشنهادی من صورتیه 😍😍)
خلاصه با هزار فیس و افاده سفره رو چیدیم و غذا رو کشیدم واسشون، چشمتون روز بد نبینه، با تناول کردن نخستین لقمه ها یهو دیدم سفره شبیه به جزیره ی ناشناخته شد.
سوت و کور (صدای جیر جیرکها رو میشد شنید)
اون موقع تازه فهمیدم‌که چه کردم😱😱😱
دوست داشتم همون لحظه، اسرافیل عزیز تو سورش میدمید و دنیا خاتمه پیدا میکرد.
(ولی حالا دارم میگم ای کاش به جای شکر، سیانور میریختم توش)
رو دادن به جاری بی لیاقت
