خاطرات مدرسه

همه ازش وحشت داشتن یعنی میگفتن حیدری میخواستیم خودمونو خیس کنیم از سیبیل گرفته تا دمپای شلوارو سایز مانتو رنگ کیفو کفشو محتویات داخل کیف گیر میداد حتی هدبند اجباری بود هیتلر دوران ما بود

وای خدا من خیلی خندم گرفت😂😂😂😂

خواهرم ی ناظم داشته که زنگ نماز میومده با مشت میکوبیده پشت بچه ها و مجبورشون میکرده برن تو صف نماز 

اینام هیچوقت ی وضو نمیگرفتن همش تو صف نماز باهم حرف میزدن و از هم میپرسیدن تو وضو داری؟😐😐😮🤕😂😂😂

کلا چه تو مدرسه چه خارج مدرسه فقط یه عده مورد توجه هستن و خواهند بود که به شانسه . من یکی رو میشناسم تو شهر خودش زندگی میکنه شوهرش واسه یه شهر دیگه است مادر شوهرو پدر شوهرش از شهر خودشون اومدن شهر عروسشون و هوای اونا رو دارن خانمه الان شاغله بچش خیلی اجتماعیه شوهرش خیلی اهل زندگیه همه جا میرن انگار همه هواشونو دارن تا اینا موفق بشن چند تا از این نمونه ها دیدم عقده ای شدم چقدر بعضیا خوش شانسن بعضیا مثل من هیچکس جز خدا رو ندارن خیلی دلم میگیره از اول ابتدایی تا الان هرکی دوروبرم بود خوش شانس بود و من و امثال من فقط حسرت میخوردیم همیشه فقط یه عده محبوبن کاش حداقل واسه دیگران همه چیز به وقف مرادشونه ما حداقل سالم باشیم نخواستیم مثل اونا تو دل برو باشیم حداقل تنمون سالم باشه بگیم حداقل از سلامتی شانس اوردیم .

چه مشنگی بوده 😂😂 منم یادمه چندبار برای نماز جماعت مجبورمون کردن بریم نمازخونه دقیقا همین کارو کردیم 

دقیقا همینطوره که میگی،یبار سرکلاس بودم صدام زدن برم دفتر وقتی رفتم ناظم گفت دستاتو بزار رو میز لاک صورتی میزنی میای مدرسه!!!! درحالیکه من اصلا لاک نزده بودم با دقت نگاه کرد دید ناخنای خودم رنگش صورتیه پررنگه لال شد دیگه ببین درچه حد به ما گیر میدادن یبار اعتراض کردم ناظم گفت مدرسه فقط محل تعلیم نیست محل تربیتم هست!!!! چقدرم که ما اونجا تربیت میشدیم منکه تو کل دوران تحصیلم فقط استرسو ترس داشتم از مدرسه بیزار بودم  مطمئنم خیلیا مثل من همین حسو داشتن 

چرا ب من لعنت میدی

خب میخاستم بخندیم دیگ