بارداری ناخاسته

پسرم دوسال و هف ماهشه دخترم یک سال ۴ ماه

نمیخواستم 

خیلی شوکه شدم

تو یه هفته ای که فهمیدم هفت کیلو وزن کم کردم 

فقط گریه میکردم 

خدا بهت توان بده عزیزدلم حالا ک دنیا اومده هیچ وقت اینجوری حرف نزن 

یکم صبور باش درست میشه😘

اول خوب فکر کن و شرایطو بسنج 

تصمیمی نگیری که پشیمون شی 

جواب دل من چی جطور خدا دلش راضی میشه هر بلای سرم بیاره اسم خودشم بذاره مهربون خدا شده که زجر بده که بدبخت کنه که تنها بذاره دید من جقد بیکسم ذیدهیشکی ندارم اما به جای کمک هی بلا نازل کرد هی اشکم دید بدتر کرد 

دلم میخاد صبور باشم بیشتر وقتا خودم کنترل میکنم ولی واقعا دیگ نمیکشم از خانواده دور تو شهر غریب از عید تا حالا هیجا نرفتم شوهرمم از ی طرف ی ادم عصبی ک نمتونم یخورده خودم پیشش خالی کنم تا ی کلمه حرف بزنم زودی بلند میشه دعوا راه میندازه

بچه اولم ناخواسته است... اینقد عصبی و بد هستم و زندگیم گاهی بهم میریزه که میگم کاش سقطش میکردم... شما حاضری بچه ی یه مادر عصبی و بد بودی  ک گاهی میزنتت؟؟؟ بعضی وقتا فکر میکنم یه شکنجه گر بچع ام و عذاب وجدان میکشتم درحالی ک واقعا محکم یا مداوم نمیزنمش.چند وقت یه بار درحد پشت پوشک یا دستش. اما بازم از خودم بدم میاد. تو این شرایط با وجود جلوگیری های سفت و سخت با قرص و کان.... بازم انگار باردارم.... نمیدونم شایدم کیسته از بس قرص میخورم. اگه بچه باشه واقعا نگهش نمیدارم.. بچه هام هر دو اسیبب میبینن.... شایدم جدا شم از شوهرم. چون بودن شوهرم خودش یه معضله 

ته غزیزم شما عذاب وجدان نداشته باش من خیلی وقته تصمیمش داشتم اما میترسیدم با قرص نشه نهذخدای دارم که کمکم کنه نه پولی دارم که خرج کنم نه کسی دارم که کمکم کنه مادرم سرزایمان اولم حتی یه شبم پیشم نموند خیلی زجر کشیدم خیلی طعنه ها شنیدم خیلی استرس کشیدم نمیخوام به اون روزای تلخ وسخت برگردم

اره خیلی کمه خودمم سنم تازه ۲۴ شدم بابت این همه سختی ک کشیدم از زندگی بیزارم کاش بچه نداشتم کاش میتونستم بچه هام ول کنم دلم میخاد یروز واس خودم باشم خیلی سختمه ولی هیچکی منو درک نمیکنه انثد تو خونه منو اذیت میکنن بخدااا ولی بیرون میریم ساکتن همه حسرت میخورن خوشبحالت چقد ساکتن درصورتی ک اینجور نیس یا همش میگن خوشبحالت دوتا بچه باهم بزرگ میکنی بخدا انقد بخاطر حسرتا و چشم زدناشون ضربه دیدم چ خودم چ بچه هام  میرم بیرون همش استرس دارم ی اتفاقی نیوفته

عزیزمممممم منم اصلا نمیخواستم خیلی حالم بهم ریخت از آزمایشگاه تا خونه فقط گریه کردم 

اگ همسرت پشتته ناراحت هیچی نباش 

اگر پشتت نیس خدا ک هست 

من الان زندگیم به مو بند بود و هست تو این شرایط دیدم باز باردارم و مطمئنم هیچکس از بارداریم خوشحال نمیشه 

حتی حرفشم جلو همسرم نمیزنم ک عصبی نشه 

فقط خودمو خدارو دارم ک میدونم برام بسه 

خودتو آروم کن به حکمتش فکر کن 

اصلا به هیچ وجه به سقط فک نکن تا ابد زخمش رو دلت میمونه