شده تا حالا فک کنین از شوهر یا عشقتون یا هر کسی متنفرین و واسه خودتون کمرنگش کنین ولی وقتی میبینینش دلتون پر بکشه براش و هنوزم دوستش داشته باشین؟
تنفر خودش یه نوع عشقه
اره نسبت به همسرم
آره.جاریم خخخ
آره دقیقا الان همین حسو دارم
آره دوستای دانشگام که باهاشون قطع ارتباط کردم، هر روز میبینمشون
اره خونواده عموم ولی وقتی میبینمشوون میفهمم هنوزم واسم عزیزن
آره از خواهر شوهرم از دور خوشم نمیاد ازش ولی از نزدیک دلم پر نمیکشه ولی حس تنفرم ندارم
اره.مگه نشنیدی بعضیا میگن عشق و تنفر دو روی یه سکه آن...یعنی تا عاشق کسی نباشی،،ازش متنفر هم نمیشی..فوقش اینه بگی نمیخوامش و اینا یا بی تفاوت و بی حس...
من به عشقم این حسو دارم،هم عشق هم تنفر..
تنفر اینکه ندارمش و حسودی دخترایی رو میکنم که کنارشن و باهاش در ارتباط و من نه
آره وقتی می بینمش دلم واسش پر میکشه . وقتی نمی‌بینمش ازش متنفرمممممم
عشق همینه
از اونی که یه روز دوسش داشتم درعین حال ازش متنفرم ودلم نمیخواد ببینمش هیچوقت
ولی از یه طرف دلم میخواد خوشبخت بشه ودلتنگش میشم گاهی
یه خورده خلم فقط
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
