از يه شهر ديگه كه زندگي ميكردم اومدم از ظهر بيرون كه بيام شهر خودم يعني با قهر حتي يه اس نداده بگه مردي يا زنده اي دارم داغون ميشم حس ميكنم با تمام بدي هاش و بي شرفي هاش نميتونم درويش تحمل كنم قبلا فكر ميكردم ميتونم فكر ميكردم طلاق بگيرم ميتونم الان مي بينم چطور بدون وجود اون طاقت بيارم انگار پشت و پناهم نيس با اينكه بد بود اي خدا كمكم كن
پشتو پناه فقط خداست شوهر کیلو چند
برگرد اگه دوسش داری چرا قهر میکنی دیگه!!
زنگ میزنه ناراحت نباش
بتركن
ولش كن بابا
من ك تا ابدم نبينمش مهم نيس خوشحالم ميشم
من عششق۵سالمو باهمه خوبیش بخاطر مخالفت خونواده هاجداشدیم چقدرم وابسته بودیم چقدرم پسرخوبی بود ولی خب واقعا مخالفت هاعاجزمون کرد جداشدیم ومن الان خیلی احساس سبکی میکنم چون ازدست استرس خلاص شدیم
درکت می کنم 😔
منم با شوهرم قهرم
رفته پشت خواهراش . هرکار می کنن میگه کار خوبی می کنن
ز میزنه خودش
لااقل اینکه تا هورموناش زد بالا زنگ میزنه
وابستگی بیمارگونهه. است. من تو شرایط بودم حالت درک میکنم. حتی از دوری مریض شدم. روزی 3 تا کورتن میخوردم... باید خودن سرگرم کنی و قوی بشی... الان دیگه اونجوری نیستم
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
2 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
