میخوام برم خونه ی بابام قهر

بمون خونت ولی شوهرت و تحویل نگیر

با این وضعیت کجا میخوای بری؟؟؟؟؟

بمون و خیلی سنگین باش باهاش، انگار نیس 

به نظر من چاره ی کار قهر کردن و رفتن نیست 

بشین با شوهرت حرف بزن منطقی به خدا با دعوا و قهر درست که نمیشه هیچی بدتر هم میشه 

با دخترت هم خیلی مهربون تر باش کاری که دوست داره ۲تایی باهم انجام بدید 

خوراکیایی که دوست داره کم و بیش واسه اش بخرید با خودتون ببریدش تفریح مادر دختری

آخی عزیزم چقد درکت کردم از نظر دخترت و وابستگیش به مادرشوهرت😢😢😢

چن سالشه؟

بمون سر زندگیت ولی بشین با شوهرت منطقی حرف بزن .نه اینکه تا امد زودی دعوا راه بندازی .مثل همیشه باهاش رفتار کن سر ی فرصت مناسب براش از اوضاع و احوالت بگو

مریضیش چیه؟

عزیز دلم کار شوهر شما بد بوده ولی تو بداز بدتر نکن سعی کن خویشتن داری کنی تا به موقع ش حرف بزن وشرط وشروط بزار اونم توام با ادب ونزاکت ......شما ساکت ومهربونی خوبه ولی سعی کن یه مقدار مقتدر وقاطع باشی وتو زندگیت رنگ پرنگ تری داشته باشی نه با داد وبیداد وجتگ وحدال بلکه باسیاست زنانه وکمی هم اقتدار 

حالا یبار رفته خب الم شنگه بپا نکن خب میاد بعدم بزار یه کم آزاد باشه زیادی سخت نگیر قهر خیلی بده قهر کسی میره ک دیگه ننیخاد برگزده اینجوری خودتو انگشت نما میکنی چیه هی قهر قهر مگه بچه دو ساله هستین

با دعوا و قهر کار به جایی نمیرسه بمون خونه با شوهرت آروم حرف بزن بهش بگو که ناراحتی 

دخترت چند سالشه؟ بیماریش چیه؟ 

بزرگترین اشتباهت اینه که چرا اجازه دادی دخترت غیر تو به کسی دیگه اینهمه وابسته بشه دومی اینکه نگو احساس میکنی دوسش نداری چند ساله هست ؟

عزیزم شاید بهتر باشه بری مشاوره 

ولی من اگه جای شما بودم قهر نمی کردم اولا خوب ناراحتی نداره که یه نفری یه شب وقتشو با دوستاش بگذرونه 

دوم اینکه زیاد ساکت بودن هم خوب نیست گاهی ابراز عشق کن به همسرت و فرزندت 

بداشون دلبری کن نازشونو بکش بچه باید به مادرش وابسته باشه نه مامان بزرگش کم کم وابستگیشو کم کن 

زندگیتو دست خودت بگیر بعد تصمیم بگیر

یعنی نمیخابه اصلا چرا اینطوری شده