ببین من طبق تجربه ی خودم میگم
وقتی کسی رو دوست نداری خود شخصو
هیچ چیز جای اون عشق رو نمیگیره ممکنه بری تو زندگی و انقدر برات ارامش و رفاه فراهم کنه که دوسش داشته باشی
ولی بنظر من مهم اینه ک ادم چقدر اخلاق و روحیات و قیافه طرف ب دلش باشه
در مورد خواستگارت ک دوسش داری
هرگز با خانوادت نجنگ تا راضی شون کنی
وقتی میری سر خونه زندگیت ی جاهایی دوست داری پدر شوهر داشته باشی ی جاهایی دلت میخواد با خانواده شوهرت باشی الان برات مهم نیست ولی بنظر من خانواده خیلی مهمه
درسته ک اون بنده خدا گناهی نداره اما وقتی خانوادت راضی نیستن بزار با دل خوش بری سر زندگیت