درکت می کنم. چون یه زمانی مجبور بودم بیام کرج زندگی کنم . عقلم نرسید مثل الان بیام جنوب تهران. هم می تونستم خونه بزرگتری اجاره کنم. هم دردسرم کمتر بود.
اصلا یاد ایستگاه کرج و گلشهر مترو می فتم چقدر وحشیانه حمله می کردن. مثلا زود میومدم و یه ربع توی ایستگاه وامیستادم که بتونم بشیم یجوری وحشیانه فشار و هول می دادن از انسان بودنم خجالت می کشیدم . بعد هم میومدی تو قطار یه روز کولرش خراب بود. فن خراب بود. شیشه باز نمیشد. انقدر دستفروشها داد می زدن که مغز آدم خورده میشد . یکی آهنگ بلند گوش می داد. 500 نفر هم با موبایلشون بلند بلند حرف می زندن.
برگشتی هم بدتر از این .
الان اومدم جنوبی ترین جای تهران. حداقل دیگه خط عوض نمی کنم.