دختر من کلاً از خواب فراری هست،تو نوزادی که از ساعت ۱۲ تا ۷ صبح بعضی وقتها ۶_۷ مرتبه از خواب بیدار میشد،شیر هم نمیخواست،فقط میخواست تو بغلم باشه که بخوابه. الان هم همینطوره،مقاومت شدیدی به خوابیدن نشون میده حتی وقتی خسته باشی تا آخرین جونی که براش مونده،چشماش رو نمیبنده.
خودش اذعان میکنه دوست ندارم تو اتاق تنها باشم، حتی مشاور گفت شاید از تاریکی میترسه،چراغ اتاقش رو روشن بگذار تا بخوابه،بعد چراغ خواب بزن و چراغ اتاق رو خاموش کن. این کارها هم کردم ولی اثر نداره. یا نصف شب بیدار میشه، دو دقیقه میره دستشویی که جیش بکنه، بعدش من تا یک ساعت باید بیدار بشینم و تکان نخورم و صدای اضافه ندم تا دوباره بخوابه و خوابش عمیق بشه.
داغون شدم واقعاً،کسی هم کمک یا پیشنهاد مفیدی نکرده.دیگه بعضی وقتها نصف شبها دعواش میکنم و کار هردومون به گریه زاری میرسه. بعد از پنج سال خیلی از شبها رو من هنوز در حد ۵ ساعت تو روز میخوابم و این باعث کسلی و مختل شدن نظم زندگیم شده.
شما اون کتاب رو بخون انشاءالله بتونی مشکلت رو حل کنی، فقط باید محکم باشی